Τούμας Τράνστρεμερ (Tomas Tranströmer), «Κατακλείδα»

 Σέρνομαι σαν άγκυρα στον πυθμένα της θάλασσας.
Και τι δεν πιάνω που δεν το χρειάζομαι.
Κουρασμένη αγανάκτηση, πυρωμένη αυτοεγκατάλειψη.
Οι δήμιοι φέρνουν πέτρες, ο Θεός γράφει στην άμμο.

Σιωπηλά δωμάτια.
Τα έπιπλα στο φως του φεγγαριού, έτοιμα να πετάξουν.
Εισέρχομαι αργά στον εαυτό μου
μέσ’ από ένα δάσος από άδειες πανοπλίες.

~

[Η ΑΓΡΙΑ ΠΛΑΤΕΙΑ, 1983]

μετάφραση: Βασίλης Παπαγεωργίου

πηγή