Τριστάν Κορμπιέρ (Édouard-Joachim Corbière), «Νυχτερινό σονέτο»

Ω σταυροδρόμι κοιμισμένο,
Αντέχεις τους τριάντα έξι μου νεκρούς!
Διαμαντένιο παράθυρο, σπασμένο
Από συμφωνίες φρικτές!

Τρομακτική σβάρνα σκουριασμένη
Τα δόντια σου όπου κρέμομαι και δαγκώνω!
Ξεχασμένο κελί σκοτεινό
Που με κλειδώνει… απ΄έξω!

Για Σένα, Δήμιε που θυμιατίζω,
Η αγάπη, εκδίκηση δεν είναι, λοιπόν;…
Το μπαλκόνι σου: σχάρα για ψήσιμο;…

Ο λαιμός σου: σιδερένιο περιλαίμιο;…
Καλά! άνοιξε, Ισκαριώτη,
Το ματάκι της πόρτας σου για ένα φιλί!

~

μετφρ.: Ανδρονίκη Δημητριάδου

πηγή