Χρίστος Λάσκαρης, «Μοναχικοί Ταξιδιώτες»

Ἄνθρωποι ποὺ ταξιδεύουν μόνοι:
κατὰ κανόνα σιωπηλοί,
πιάνοντας θέση σὲ παράθυρο.
Δὲν ἔχουνε ἀποσκευές,
δὲν ἔχουνε κανέναν νὰ τοὺς περιμένει.
Συνέχεια κοιτάζουν ἔξω.
Ἂν κάποιος τοὺς ρωτήσει ποῦ πηγαίνουνε,
μοιάζουν σὰ νὰ ’ρχονται ἀπὸ μακριά·
σὰ νὰ μὴν ἔχουν καταλάβει τὴν ἐρώτηση.

πηγή

 

Ο Χρίστος Λάσκαρης (Χάβαρι Ηλείας, 1931 - Πάτρα, 2008) ήταν Έλληνας ποιητής. Σπούδασε και αποφοίτησε από την Παιδαγωγική Ακαδημία της Τρίπολης χωρίς ποτέ να ασκήσει το επάγγελμα του δασκάλου. Εργάστηκε ως τη συνταξιοδότησή του στον Ασφαλιστικό Οργανισμό Αστικών Λεωφορείων του Δήμου Πατρών. Η συγκεντρωτική έκδοση των ποιημάτων του, που εκδόθηκαν από διάφορους εκδ. οίκους της Πάτρας, της Θεσσαλονίκης και της Αθήνας, κυκλοφόρησε το 2004 από τις εκδόσεις "Γαβριηλίδη". Το 2007 τιμήθηκε με το Διεθνές Βραβείο "Καβάφη" από το Ινστιτούτο Μελετών Ανατολικής παράδοσης Μοχάμεντ Άλι του Καΐρου -με το όνομα του ποιητή ο οποίος δεν έπαψε ποτέ να τον επηρεάζει ("ανήκω στην καβαφική ποίηση και στην Παλατινή Ανθολογία", είχε πει). Ποιήματά του μεταφράστηκαν στα αγγλικά, γερμανικά, πολωνικά, ισπανικά και πορτογαλικά.