Αν, όταν η γυναίκα μου κοιμάται,
όπως το μωρό και η Καθλήν,
κι ο ήλιος είναι δίσκος λευκής φλόγας
μέσα σε ομίχλη μεταξένια
πάνω από δέντρα που αστράφτουν ----
Αν εγώ, στο βορινό δωμάτιο
χορεύω γυμνός, με τρόπο αλλόκοτο
μπρος στον καθρέφτη μου,
φέρνοντας βόλτες το πουκάμισο
γύρω από το κεφάλι
και τραγουδώντας σιγανά πως:
«Είμαι μόνος, μόνος.
Γεννήθηκα για να ‘μαι μόνος,
κι είμαι καλύτερα έτσι!»
Αν θαυμάζω τα μπράτσα μου, το πρόσωπο,
τους ώμους, τα πλευρά, τα οπίσθια,
πίσω απ’ τα κίτρινα τραβηγμένα στόρια, ---
Ποιος θα βρεθεί να πει
ότι δεν είμαι το ευτυχές δαιμόνιο του σπιτιού;
όπως το μωρό και η Καθλήν,
κι ο ήλιος είναι δίσκος λευκής φλόγας
μέσα σε ομίχλη μεταξένια
πάνω από δέντρα που αστράφτουν ----
Αν εγώ, στο βορινό δωμάτιο
χορεύω γυμνός, με τρόπο αλλόκοτο
μπρος στον καθρέφτη μου,
φέρνοντας βόλτες το πουκάμισο
γύρω από το κεφάλι
και τραγουδώντας σιγανά πως:
«Είμαι μόνος, μόνος.
Γεννήθηκα για να ‘μαι μόνος,
κι είμαι καλύτερα έτσι!»
Αν θαυμάζω τα μπράτσα μου, το πρόσωπο,
τους ώμους, τα πλευρά, τα οπίσθια,
πίσω απ’ τα κίτρινα τραβηγμένα στόρια, ---
Ποιος θα βρεθεί να πει
ότι δεν είμαι το ευτυχές δαιμόνιο του σπιτιού;
~
μετάφραση Άρτεμις Μιχαηλίδου