Σεργκέι Αλεξάντροβιτς Γεσένιν (Sergei Alexandrovich Yesenin), «Ας σε ήπιε κάποιος άλλος..»

Ας σε ήπιε κάποιος άλλος,
Αλλά μου έμεινε κάτι σπουδαίο:
Των μαλλιών σου ο γυάλινος καπνός
Και των ματιών το βλέμμα φευγαλέο.

Η ηλικία σου του φθινοπώρου
Είναι πιο ποθητή από τα νιάτα και το θέρος,
Και στην καρδιά σου απρόσκλητος μπήκε
Αυτό που χρόνια δεν κοιτά, ο έρως.

Η καρδιά μου ποτέ δε λέει ψέματα,
Και στην ψυχή που κουβαλάει αναξιοπιστία,
Αποφασιστικά μπορώ να πω
Πως αποχαιρετώ την αλητεία.

Καιρός είναι να απωθώ την ανυπόταχτη,
Του καβγατζή του άφοβου τη μοίρα.
Τώρα η καρδιά μου προτιμά κάτι αλλιώτικο,
Το αίμα που ξεμεθάει, την μπίρα.

Και στο παράθυρό μου χτύπησε
Ο Οκτώβρης με το κλαδί το διχαλωτό,
Για να βγω, να συναντήσω
Τον ερχομό του τον λιτό.

Τώρα με πολλά συμβιβάζομαι
Χωρίς εξαναγκασμό και δίχως στέρηση.
Αλλιώτικο κατανοώ τον στοχασμό
Και πιο αδύναμη η θέληση.

Μεγαλώνει γύρω μου το κενό,
Μικρός ο ζωτικός μου χώρος.
Μόνο εσύ ως αδελφή και φίλη
Μπορείς του ποιητή να γίνεις η συνοδοιπόρος.

Μόνο για σένα θα μπορούσα,
Δίπλα σου, στα στερνά,
Να τραγουδήσω για το σούρουπο των δρόμων
Και για την αλητεία που περνά.

πηγή