“… Αγάπη σημαίνει αγώνας, αν δυο φιλιούνται
αλλάζει ο κόσμος, οι επιθυμίες παίρνουν οστά και σάρκα,
η σκέψη ενσαρκώνεται, φτερούγες αναβλύζουν
στις πλάτες του σκλάβου, ο κόσμος
είναι αληθινός και απτός, το κρασί είναι κρασί
το ψωμί επιστρέφει στη γεύση του, το νερό είναι νερό
αγάπη σημαίνει αγώνας, είναι ν’ ανοίγεις πόρτες,
να παύεις να είσαι φάντασμα αριθμημένο
καταδικασμένο στην αιώνια αλυσίδα
από αφέντη απρόσωπος ο κόσμος αλλάζει
αν δυο κοιτάζονται κι αναγνωρίζονται,
αγάπη σημαίνει να γδύνεσαι απ’ τα ονόματα…”
αλλάζει ο κόσμος, οι επιθυμίες παίρνουν οστά και σάρκα,
η σκέψη ενσαρκώνεται, φτερούγες αναβλύζουν
στις πλάτες του σκλάβου, ο κόσμος
είναι αληθινός και απτός, το κρασί είναι κρασί
το ψωμί επιστρέφει στη γεύση του, το νερό είναι νερό
αγάπη σημαίνει αγώνας, είναι ν’ ανοίγεις πόρτες,
να παύεις να είσαι φάντασμα αριθμημένο
καταδικασμένο στην αιώνια αλυσίδα
από αφέντη απρόσωπος ο κόσμος αλλάζει
αν δυο κοιτάζονται κι αναγνωρίζονται,
αγάπη σημαίνει να γδύνεσαι απ’ τα ονόματα…”
~
(Οκτάβιο ΠΑΖ, Η πέτρα του ήλιου, Ίκαρος)
(Οκτάβιο ΠΑΖ, Η πέτρα του ήλιου, Ίκαρος)