Κωνσταντίνος Πέτρου Καβάφης, «Θεατής Δυσαρεστημένος»

«Απέρχομαι, απέρχομαι. Μη κράτει με.
Της αηδίας και ανίας είμαι θύμα.».
«Πλην μειν' ολίγον χάριν του Μενάνδρου. Κρίμα
τόσον να στερηθής». «Υβρίζεις, άτιμε.

»Μένανδρος είναι ταύτα τα λογίδια,
άξεστοι στίχοι και παιδιαριώδες ρήμα;
Άφες ν' απέλθω του θεάτρου παραχρήμα
και λυτρωθείς να στρέψω εις τα ίδια.

»Της Ρώμης ο αήρ σ' έφθειρεν εντελώς.
Αντί να κατακρίνης επαινείς δειλώς
κ' επευφημείς τον βάρβαρον - πώς λέγεται;

»Γαβρέντιος, Τερέντιος; - όστις απλώς
δια Λατίνων ατελλάνας ων καλός,
την δόξαν του Μενάνδρου μας ορέγεται».

(1893)

~

Τα Ανέκδοτα (1877-1923)

πηγή