Φτωχοί,
Τι έχω να σας πω;
Σας αγαπούσα.
Τα βιβλία μου, Θεέ μου, μου είχαν μιλήσει για σας.
Ήρθα σε σας για να σας φέρω τη δύναμή μου.
Αλλ’ είδα τις στρογγυλές σας πλάτες, τα κυρτά σας γόνατα,
Τα μάτια σας σαν του δαρμένου σκύλου που παραφύλαγαν το χέρι μου.
Τι έχω να σας πω;
Υπάρχει η βαθουλή παλάμη σας μεταξύ μας.
Πλούσιοι,
Τι έχω να σας πω;
Σας αγαπούσα.
Τα βιβλία μου, Θεέ μου, μου είχαν μιλήσει για σας.
Ήρθα σε σας για να σας φέρω τη δύναμή μου.
Αλλ’ είδα τις στρογγυλές σας πλάτες, τα κυρτά σας γόνατα,
Τα μάτια σας σαν του δαρμένου σκύλου που παραφύλαγαν το χέρι μου.
Τι έχω να σας πω;
Υπάρχει η βαθουλή παλάμη σας μεταξύ μας.
Πλούσιοι,
Τι έχω να σας πω;
Σας αγαπούσα.
Οι ποιητές μου, οι ζωγράφοι μου μου είχαν μιλήσει για σας.
Ήρθα σε σας για να σας φέρω τα τραγούδια μου.
Είδα τα σκληρά σας κολάρα πάνω στους αλύγιστους λαιμούς σας,
Και τα μάτια σας που παραφύλαγαν το χέρι μου,
Το χέρι μου, που τόσο λίγο υπακούει.
Τι έχω να σας πω;
Υπάρχουν τ’ άδεια μάτια σας μεταξύ μας.
Γυναίκες,
Τι έχω να σας πω;
Σας αγαπούσα.
Ήρθα σε σας για να σας φέρω το μέτωπό μου,
Συνομιλούσατε με την κορσετιέρα σας,
Περάσατε ένα σωληνάρι πάνω στα χείλη σας,
Και τα μάτια σας δεν είδαν το χέρι μου,
Το τρεμάμενο χέρι μου.
Γυναίκες,
Τι έχω να σας πω;
Υπάρχει πολύ παχύ κοκκινάδι μεταξύ μας.
Παιδιά,
Τι έχω να σας πω;
Δεν ήρθα σε σας.
Κανένα από σας δεν κούρασε τα μπράτσα μου, ούτε τα γόνατά μου.
Κανένα από σας δεν σταμάτησε το χέρι μου που έγραφε
Και δε μελάνωσε τη σελίδα μου.
Παιδιά, μικρά παιδιά,
Τι έχω να σας πω;
Υπάρχουν πολλά φιλιά που δεν δόθηκαν μεταξύ μας.
~
Μετάφραση: Γεώργιος Πράτσικας
