Ξεχνιούνται οι παλιοί γνωστοί,
απ’ το μυαλό του χθες;
Ξεχνιούνται οι παλιοί γνωστοί,
κι οι παλιές στιγμές;
Στις παλιές στιγμές, φίλε μου,
στις παλιές στιγμές,
άλλη μια κούπα σεβασμού
στις παλιές στιγμές.
Κι η κούπα σου θα υψωθεί!
Κι η δική μου όπως και χθες!
Άλλη μια κούπα σεβασμού,
στις παλιές στιγμές.
Πάρε το χέρι, φίλε μου!
Δώσ’ το δικό σ’ αν θες!
Για μια φιλία καλή γουλιά,
στις παλιές στιγμές...
απ’ το μυαλό του χθες;
Ξεχνιούνται οι παλιοί γνωστοί,
κι οι παλιές στιγμές;
Στις παλιές στιγμές, φίλε μου,
στις παλιές στιγμές,
άλλη μια κούπα σεβασμού
στις παλιές στιγμές.
Κι η κούπα σου θα υψωθεί!
Κι η δική μου όπως και χθες!
Άλλη μια κούπα σεβασμού,
στις παλιές στιγμές.
Πάρε το χέρι, φίλε μου!
Δώσ’ το δικό σ’ αν θες!
Για μια φιλία καλή γουλιά,
στις παλιές στιγμές...
~
«Στις παλιές στιγμές» – το ποίημα του Ρόμπερτ Μπερνς |25.1.1759 – 21.7.1796| που τραγουδούν οι Σκοτσέζοι το βράδυ της Πρωτοχρονιάς. Ο Ρόμπερτ Μπερνς, εθνικός ποιητής της Σκοτίας, ήταν ένα αγροτόπαιδο, αυτοδίδακτος, που εξέδωσε τα πρώτα του ποιήματα για να ξεχρεώσει δάνεια της φάρμας του και να βγάλει εισιτήριο για την Τζαμάικα. Ωστόσο, τα ποιήματά του αγαπήθηκαν αμέσως, κι έτσι ο Μπερνς δεν έφυγε ποτέ. Θεωρείται ο καλύτερος λυρικός, ρομαντικός ποιητής μετά τον Σέλεϊ, και έγραψε τα καλύτερά του έργα στη δική του, τοπική σκοτσέζικη διάλεκτο. πηγή