Ο Μικρός Πρίγκιπας: «Αντίο», είπε η αλεπού. «Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: Μόνο με την καρδιά βλέπεις αληθινά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια»

Μολιέρος (Molière)

«Ο Ταρτούφος» (1664)

Μολιέρος (Molière)

«Ο κατά φαντασίαν ασθενής» (1673)

Μολιέρος (Molière)

«Ο αρχοντοχωριάτης» (1670)

Μολιέρος (Molière)

«Ντον Ζουάν» (1665)

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

«Όνειρο Θερινής Νυκτός»

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

«Ρωμαίος και Ιουλιέτα»

Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα

«Ματωμένος Γάμος»

Αντουάν Ντε Σαιντ- Εξυπερύ

«Ο μικρός πρίγκηπας»

Αντόν Τσέχωφ

«Ένας αριθμός»

Ντάριο Φο

«Ο τυχαίος θάνατος ενός Αναρχικού»

Ευγένιος Ιονέσκο

«Ρινόκερος»

Έντγκαρ Άλαν Πόε

«Ιστορίες αλλόκοτες»

Μπέρτολτ Μπρεχτ

«Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι»

721 Ποιητές - 8.160 Ποιήματα

Επιλογή της εβδομάδας..

Οδυσσέας Ελύτης, «Το Μονόγραμμα»

Θά πενθώ πάντα -- μ’ακούς; -- γιά σένα, μόνος, στόν Παράδεισο Ι Θά γυρίσει αλλού τίς χαρακιές  Τής παλάμης, η Μοίρα, σάν κλειδούχο...

Τσάρλς Μπουκόβσκι (Charles Bukowski), «Το μόνο που ξέρω»

Το μόνο που ξέρω είναι αυτό: τα κοράκια με φιλούν στο στόμα,
οι φλέβες εδώ έχουν μπλεχτεί,
η θάλασσα είναι φτιαγμένη από αίμα.

Το μόνο που ξέρω είναι αυτό: τα χέρια απλωμένα,
τα μάτια μου είναι κλειστά, τα αυτιά μου είναι κλειστά,
ο ουρανός αρνείται την κραυγή μου.

Το μόνο που ξέρω είναι αυτό: όνειρα στάζουν τα ρουθούνια μου
τα λαγωνικά μας ξερογλείφουν, οι ανόητοι χασκογελούν,
το ρολόι χτυπώντας μετράει τους νεκρούς.

Το μόνο που ξέρω: τα πόδια μου είναι μια λύπη εδώ πέρα,
τα λόγια μου είναι λιγότερα από τα κρίνα,
τα λόγια μου τώρα έχουν πήξει σαν αίμα
τα κοράκια φιλούν το στόμα μου.
Τσαρλς Μπουκόβσκι: «Στου τελευταίου ποτηριού το σφυροκόπημα», 
Πρόλογος- μετάφραση: Γιάννης Λειβαδάς, 
Εκδόσεις: Ηριδανός, Αθήνα 2010

Αντώνης Σαμαράκης (1919-2003)

«Το άγγελμα της ημέρας»

Μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» κι αν χαμηλά έχεις πέσει. κι αν λύπη τώρα σε τρυγά κι έχεις βαθιά πονέσει.

Κι αν όλα μοιάζουν σκοτεινά κι έρημος έχεις μείνει. μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» -τ' ακούς;- ό,τι  κι αν γίνει

 
 
𝓜πάμπης 𝓚υριακίδης