Κοριολάνο Γκονθάλεθ Μοντανιέθ, «Ο Τζίμι Χέντριξ στην παραλία της πουντίγια»

Στην άμμο, μέσω των ακουστικών,

ακούω τον Τζίμι Χέντριξ στο Γούντστοκ.

Στο βάθος η καταλαγιασμένη διάδοση των κυμάτων.

Έχει πανσέληνο και η παλίρροια είναι μεγάλη.

Σιγά σιγά φέρνει την άμμο

που η θάλασσα του χειμώνα σήκωσε.

Τα βότσαλα εξαφανίζονται˙

μία νέα παραλία, ένα νέο τοπίο.

Αφαιρούμαι στον καθαρό ορίζοντα.

Ο ήλιος πέφτει. Ίσως η πράσινη ακτίνα.

Τα παιδιά μου μες στο νερό, πάνω σε ένα στρώμα θαλάσσης,

επίσης παρατηρούν και αναμένουν.

Την τελευταία στιγμή ένα σύννεφο

εμποδίζει το φαινόμενο.

Τα παιδιά βγαίνουν τρέμοντας

και σκεπάζονται με την πετσέτα.

Αύριο.

Hear my train a’comin.