Τσάρλς Μπουκόβσκι (Charles Bukowski), «Φθίνουσα ομορφιά»

ένα τριαντάφυλλο

κόκκινο φως του ήλιου

το παίρνω διαλυμένο

σαν παζλ μες το γκαράζ:

τα πέταλα είναι λιπαρά

σαν μπαγιάτικο μπέικον

και πεσμένα

σαν του κόσμου τις παρθένες

με την πλάτη στο πάτωμα

κοιτάζω ψηλά

το παλιό ημερολόγιο

που κρέμεται σ' ένα καρφί

και αγγίζω

το ρυτιδωμένο μου πρόσωπο

και χαμογελώ

γιατί

αυτό το μυστικό

με ξεπερνάει