Γιολάντα Πέγκλη, «Λέηζερ»

Και τι που σωπαίνεις σα θεός
τι που σαν άγγελος μού παίρνεις την ψυχή μου
νυχτώνει και πάνω στη μικρή οθόνη
με λέηζερ σε διαλύω στα καθέκαστά σου
στο μπλε σε χάνω
λιποθυμώ στο κίτρινο
όταν το ρεύμα με τινάζει
όταν ο ίλιγγος φτάνει στο κόκαλο
στη χούφτα σε διαχωρίζω στις τρεις φάσεις σου
από τους τρεις βαθμούς της ελευθερίας σου
σε παίρνω και αχνίζω

ούτε πουλί
ούτε χελιδόνι
για να μην κάψω τα πόδια μου πετάω

το πιο απλό πράγμα του κόσμου είναι
να μην μπορείς να κάνεις αλλιώς
~
από τη συλλογή Λέηζερ (1989)
πηγή

Η Γιολάντα Πέγκλη γεννήθηκε το 1934 στην Αθήνα, και κατοικεί στην Κηφισιά. Ανήκει στη δεύτερη μεταπολεμική γενιά. Ποίησή της δημοσιεύθηκε πρώτη φορά το 1959, ενώ η πρώτη ποιητική της συλλογή Λάζαροι εν αποσυνθέσει κυκλοφόρησε το 1964. Ακολούθησαν άλλες δεκατέσερις συλλογές, ανάμεσά τους η συγκεντρωτική έκδοση Της γλυκειάς πατρίδας και εκλογή ποιημάτων (1996). Οι τελευταίες της συλλογές είναι: Ας σταθούμε εδώ (Γαβριηλίδης, 2004), Γεια (Γαβριηλίδης, 2010) και Της γλυκειάς πατρίδας (Β’ έκδοση αναθεωρημένη, Εκδόσεις του Φοίνικα, 2017). Το 2015 από τις Εκδόσεις των φίλων εκδόθηκε ο αφιερωματικός τόμος Γιολάντα Πέγκλη, Κριτικές και μελετήματα στα 50χρονα της ποιητικής της παρουσίας. Τιμήθηκε με το Βραβείο Ποίησης του Πανεπιστημίου Αθηνών (1971) και με το Β' Κρατικό Βραβείο Ποίησης (1972). Το 2002 βραβεύτηκε με το βραβείο Ιδρύματος Κώστα & Ελένης Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών. Έχει ασχοληθεί επίσης με τη μετάφραση, την κριτική και το δοκίμιο. Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί σε εννέα γλώσσες.