Μολιέρος (Molière)

«Ο κατά φαντασίαν ασθενής» (1673)

Μολιέρος (Molière)

«Ο Ταρτούφος» (1664)

Μολιέρος (Molière)

«Ο αρχοντοχωριάτης» (1670)

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

«Όνειρο Θερινής Νυκτός»

Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα

«Ματωμένος Γάμος»

Αντουάν Ντε Σαιντ- Εξυπερύ

«Ο μικρός πρίγκηπας»

Αντόν Τσέχωφ

«Ένας αριθμός»

Ντάριο Φο

«Ο τυχαίος θάνατος ενός Αναρχικού»

Ευγένιος Ιονέσκο

«Ρινόκερος»

Μπέρτολτ Μπρεχτ

«Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι»

722 Ποιητές - 8.171 Ποιήματα

Επιλογή της εβδομάδας..

Οδυσσέας Ελύτης, «Το Μονόγραμμα»

Θά πενθώ πάντα -- μ’ακούς; -- γιά σένα, μόνος, στόν Παράδεισο Ι Θά γυρίσει αλλού τίς χαρακιές  Τής παλάμης, η Μοίρα, σάν κλειδούχο...

Δημήτριος Γ. Μουζάκης, «Ολόκληρος άνθρωπος ολόκληρης μοναξιάς»

Να το κόψεις το τσιγάρο, ναι
(να μη φράξουν οι αρτηρίες σου με σκουριά
να μη γεμίσουν οι πνεύμονες καρκίνο
να μη σταματήσει η καρδιά σου να χτυπά).
Το κάπνισμα, όμως, δεν είναι φύλλα καπνού, φιλτράκια
χαρτάκια γλυκόριζας, αναπτήρες με γκάζι, με λάδι, σπίρτα
και άλλα σύνεργα. Το κάπνισμα είναι
ένας ολόκληρος άνθρωπος καμωμένος από μοναξιά.
Τον ανάβεις στη στάση του λεωφορείου, μετά
τον έρωτα, πριν ή κατά τη διάρκεια ενός διαγωνίσματος
πλάι σ’ ένα ποτό που πίνεις για τη γεύση ή το μεθύσι.
Τον ανάβεις περιμένοντας κάποιος να έρθει, κάποιος
να φύγει ή για να επισφραγίσεις ένα θρίαμβο
με αρωματικό ρεμβασμό.
Κόβοντας το κάπνισμα, σβήνεις έναν ολόκληρο άνθρωπο
καμωμένο από μοναξιά
πνίγεις μια ολόκληρη πείνα από γλυκιά αυτοκαταστροφή
στο φέρετρο απομένεις απόλυτα μονάχος.
Τίποτα πια δε σ’ απειλεί με τόση γεύση κι ηδονή.

O Δημήτριος Γ. Μουζάκης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1979. Κατάγεται από την Άνδρο. Σπούδασε Βιολογία και Φαρμακευτική στο Πανεπιστήμιο Πατρών, από το οποίο έλαβε μεταπτυχιακό δίπλωμα ειδίκευσης στην Οικολογία-Διαχείριση και Προστασία του Φυσικού Περιβάλλοντος. Εργάζεται ως εκπαιδευτικός. Τίτλοι βιβλίων: Η Αδελφότητα της Θλίψης (Δωδώνη, 2006). Υδροβάτης (Δωδώνη, 2007). Αυτάρεσκη Σιωπή (Ενδυμίων, 2009). Βρουξιστής (Σιδόντας, 2011). Βαβυλώνα (Ποιήματα Των Φίλων, 2013)

Αντώνης Σαμαράκης (1919-2003)

«Το άγγελμα της ημέρας»

Μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» κι αν χαμηλά έχεις πέσει. κι αν λύπη τώρα σε τρυγά κι έχεις βαθιά πονέσει.

Κι αν όλα μοιάζουν σκοτεινά κι έρημος έχεις μείνει. μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» -τ' ακούς;- ό,τι  κι αν γίνει

Ο Μικρός Πρίγκιπας: «Αντίο», είπε η αλεπού. «Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: Μόνο με την καρδιά βλέπεις αληθινά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια»

𝓜πάμπης 𝓚υριακίδης