Μολιέρος (Molière)

«Ο κατά φαντασίαν ασθενής» (1673)

Μολιέρος (Molière)

«Ο Ταρτούφος» (1664)

Μολιέρος (Molière)

«Ο αρχοντοχωριάτης» (1670)

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

«Όνειρο Θερινής Νυκτός»

Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα

«Ματωμένος Γάμος»

Αντουάν Ντε Σαιντ- Εξυπερύ

«Ο μικρός πρίγκηπας»

Αντόν Τσέχωφ

«Ένας αριθμός»

Ντάριο Φο

«Ο τυχαίος θάνατος ενός Αναρχικού»

Ευγένιος Ιονέσκο

«Ρινόκερος»

Μπέρτολτ Μπρεχτ

«Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι»

722 Ποιητές - 8.171 Ποιήματα

Επιλογή της εβδομάδας..

Οδυσσέας Ελύτης, «Το Μονόγραμμα»

Θά πενθώ πάντα -- μ’ακούς; -- γιά σένα, μόνος, στόν Παράδεισο Ι Θά γυρίσει αλλού τίς χαρακιές  Τής παλάμης, η Μοίρα, σάν κλειδούχο...

Σπύρος Αραβανής, «Πέντε Αστικές Ωδές»

Ι.
Η ΩΔΗ ΤΗΣ ΑΓΙΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Το «ξυράφι» που κοιμίζεις μες τα πόδια σου
Ευνουχίζει τα πιο άγρια αρσενικά
Κάθε βράδυ το τροχίζεις με τα λόγια σου
Και κερδίζεις τη ζωή σου στα στενά
Γύρω απʼ τʼ «Εθνικό» η παράσταση ανεβαίνει
Μαύρη πόρνη η Δυσδαιμόνα γυμνή βγαίνει.

Το «περίστροφο» που κρύβεις μες τα χέρια σου
Εξοντώνει και τα πιο σκληρά παιδιά
Κάθε βράδυ το μοιράζεις με τα αγόρια σου
Και σκοτώνεις τη ψυχή τους στα στενά
Γύρω απʼ τʼ «Εθνικό» το έργο ζωντανεύει
Και ο Σάιλοκ τη λίβρα του γυρεύει.

II.
Η ΩΔΗ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΙΣΣΗΣ ΑΜΑΛΙΑΣ

Απ΄τις συμπληγάδες μέσα
Των δασκάλων και αγγέλων
Βγαίνουν κάτι φυντανάκια
Κάτι ανήσυχα παιδάκια
Μα τους τρών τα μυαλουδάκια
Τους τροχίζουνε το μέλλον
Κι απ΄ αλλιώτικα παιδάκια
Γίνονται «βάρδα φουρνέλο».

Πρώην Κνίτες πρώην άσσοι
Πρώην σύντροφοι και αγόρια
Όλοι «πρώην» σαν μια στάμπα
Που την αγοράζουν τσάμπα
Και την έχουνε για τράμπα
Μόλις έρθουνε τα ζόρια
Σαν ν’ άλλαζουνε τη λάμπα
Να το βάζουνε στα πόδια.

Ποιος θυμάται να θυμάται
Χτίσαν βίους μες στη λήθη
Σαν αυθαίρετα στην Κάντζα
Μα άλλος βγάζει τώρα λάντζα
Και κοιμάται πια στα ράντζα
Και μετρά και το ρεβύθι
Και ονειρεύεται τη σάλτσα
Τρώγοντας το παραμύθι.

ΙΙI.
Η ΩΔΗ ΤΗΣ ΦΩΚΙΩΝΟΣ ΝΕΓΡΗ

Στα υπόγεια δυάρια
Θυσιάζουνε κριάρια
Και στων δρόμων τις ασφάλτους
Πολλαπλασιάζουν άρτους
Θαυματοποιοί της μέρας
Κέρμα κέρμα ο αέρας
Και τις νύχτες σαν τον Τάλω
Να κραυγάζουν το «Εάλω».

Στης Επισκοπής το πιάτο
Κάνουν πάνω του σπαγγάτο
Και στο χέρι της Κυρίας
Ακροβατικά μαγείας
Θαυματοποιοί της μέρας
Κέρμα κέρμα ο αέρας
Και τις νύχτες σαν τον Βέγα
Να προβάλλονται στα έργα.

IV.
Η ΩΔΗ ΤΗΣ ΚΗΦΙΣΟΥ

Κάτω απʼ τις μεγάλες σκάλες
Πίσω από τις λαμαρίνες
Τις ανάγκες σου καλύπτεις
Τις συνθετικές σου ίνες
Η ζωή μας ένα ΙΚΕΑ
Ο κομμουνισμός στην πράξη
Να μοιράζεται η ιδέα
Σαν διαγώνισμα στην τάξη.

Μες τα ιδιωτικά ηχεία
Μπρος στις νέες εφευρέσεις
Τα ακούσματα σου παίρνεις
Με συρμάτινες ενέσεις
Η φωνή μας iPhone μας
Στον ιδιωτικό μας κήπο
Μουσική στη διαπασών μας
Για το Μυστικό μας Δείπνο.

V.
Η ΩΔΗ ΤΗΣ ΟΜΟΝΟΙΑΣ

Η μέρα μας παραπατά
Σαν άρρωστος στον ΟΚΑΝΑ
Μια άδεια τρύπα
Κι εσύ σκυφτός όλο μετράς
Τα ένσημα και πού χρωστάς
«Εν Τούτω» ΙΚΑ.

Η νύχτα μας αγκομαχά
Σαν τρομαγμένο «Ωσαννά»
Μια άθλια πίστα
Κι εσύ περήφανα κοιτάς
Είτε προφίλ είτε ανφάς
«Εν Τούτω» Ήττα.
~
Πέντε Αστικές Ωδές, στίχοι, εκδ. Ενδυμίων 2013 (e-book)
πηγή

Ο Σπύρος Αραβανής γεννήθηκε το 1979 στον Πειραιά. Σπούδασε ελληνική φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών και είναι διδάκτορας Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης (Πανεπιστήμιο ΑΘηνών).  Είναι Σύμβουλος-Καθηγητής στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο (ΕΑΠ) και Ακαδημαικός Υπότροφος-Καθηγητής στο Τμήμα Ιστορίας Αρχαιολογίας και Διαχείρισης Πολιτισμικών Αγαθών, Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου. (Συν)εργάζεται ως μουσικός αρθρογράφος και ερευνητής. Είναι μέλoς της συντακτικής ομάδας των μουσικών περιοδικών www.musicheaven.gr και www.musicpaper.gr. Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί σε διάφορα περιοδικά (Δίφωνο, Μετρονόμος, Όασις, «Βιβλιοθήκη» Ελευθεροτυπίας, «Καλειδοσκόπιο» κ.ά.)  Ποιήματά του έχουν δημοσιευτεί σε διάφορα περιοδικά («Εντευκτήριο», «Ποιητική», «Πλανόδιον», «Οδός Πανός», «Κουκούτσι», «Osiris» (Αμερική), «HQ-Poetry Magazine» (Αγγλία) κ.ά.). Είναι συν-εκδότης της Επιθεώρησης Ποιητικής Τέχνης "Ποιείν". Το Ποιείν εκδίδει, επιλεκτικά, ποιητικά βιβλία σε συνεργασία με τις εκδόσεις «Μετρονόμος» ως Σειρά ΠΟΙΕΙΝ. Τίτλοι βιβλίων: Η Ανοσία της Άγνοιας, ποίηση, εκδ. Οδός Πανός 2008 * Η Ιστορία ενός Ανθρώπου, ποίηση, εκδ. Μετρονόμος 2011 * Πέντε Αστικές Ωδές, στίχοι, εκδ. Ενδυμίων 2013 (e-book) * Θραύσματα, ποιητικοί αφορισμοί, Σειρά Ποιείν, εκδ. Μετρονόμος, 2015 * Πολυπολιτισμική Ταυτότητα και Λογοτεχνία/ Μια συγκριτική θεώρηση των Αναλυτικών Προγραμμάτων Σπουδών Α’ βαθμιας Εκπαίδευσης, 2003 & 2011, εκδ. Διάδραση 2015 * Μελοποιημένος λόγος- Είκοσι μελετήματα, εκδ. Μετρονόμος, 2017 Η ανοσία της άγνοιας, εκδ. Πανός, 2018 Ο Φιλοθεάμων, εκδ. Κουκούτσι, 2020

Αντώνης Σαμαράκης (1919-2003)

«Το άγγελμα της ημέρας»

Μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» κι αν χαμηλά έχεις πέσει. κι αν λύπη τώρα σε τρυγά κι έχεις βαθιά πονέσει.

Κι αν όλα μοιάζουν σκοτεινά κι έρημος έχεις μείνει. μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» -τ' ακούς;- ό,τι  κι αν γίνει

Ο Μικρός Πρίγκιπας: «Αντίο», είπε η αλεπού. «Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: Μόνο με την καρδιά βλέπεις αληθινά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια»

𝓜πάμπης 𝓚υριακίδης