Αλέξιος Μάινας, «Ναύπλιο»

Θύματα της αγάπης.
Θέματα που ταφήκαν.

Το αλαργινό καταύγασμα
οι ελιές της αλέας προς το μουράγιο
και κάτω απ’ το γυάλισμα οι καρποί τους,
και κείνα τα βήματα, πανωφόρια στο κόκκινο κρύο τους
έτοιμα να χρωματίσουν τα ίδια στενά με τα παγωτάδικα
δίπλα στ’ ανδρείκελα των προθηκών με τις μικρές πλακέτες.
Ύβρις
το ότι θέλαμε να τα ξαναδούμε,
έπαρση κοιτώντας τις ίδιες πόρτες
απ’ όπου σε λίγο θα βγαίναν
προς το παλιό δημαρχείο
κι όπως τότε
επάλξεις κι αναδιπλώσεις
του σκοταδιού στις τρίλιες του,
μονόλογος του πλακόστρωτου μιας άδειας πλατείας
και το χιόνι εκεί που περνούσαμε χέρι χέρι
σκόρπιο και λιγοστό σαν αλάτι
στ’ ακτινωτά της σοκάκια γεμάτα παιδιά
με τα κυριακάτικα μαγαζάκια κλειστά
όπου την άνοιξη βγαίναν σφυρίζοντας
πως ακόμα θυμούνται
κάνοντας τάχα
πως αγόραζαν για τα είδωλα της ανάμνησης
ρούχα.
~
από τη συλλογή Το περιεχόμενο του υπόλοιπου, εκδ. Γαβριηλίδης, 2011
πηγή

Ο Αλέξιος Μάινας έχει ελληνογερμανική καταγωγή. Γεννήθηκε το 1976 στην Αθήνα, όπου και μεγάλωσε. Ασχολείται με τη μετάφραση και την επιμέλεια (Καβάφης, Ρίτσος, Μπύχνερ για το θέατρο – μετάφραση/δραματουργία του Βόυτσεκ κλπ.). Συνεργάζεται με θιάσους (π.χ. Ομάδα Ξανθίας, Ελληνογερμανικό Θέατρο, Δημοτικό Θέατρο Πειραιά) και διευθύνει το σεμινάριο «ΣμεΣ» (Συναντήσεις με Συγγραφείς). Γράφει ποίηση, διήγημα και δοκίμιο. Πρώτες δημοσιεύσεις έκανε το 1994. Μεμονωμένα ποιήματά του έχουν μεταφραστεί και ανθολογηθεί σε οκτώ γλώσσες. Τίτλοι βιβλίων: Το περιεχόμενο του υπόλοιπου (Γαβριηλίδης, 2011 - βραβείο στο Συμπόσιο Ποίησης). Το ξυράφι του Όκαμ (Μικρή Άρκτος, 2014). Ο διαμελισμός του Αδάμ (Ελβετία, ιδιωτ. έκδ. 2018). Ανοσία της αγέλης (εκδ. Μικρή Άρκτος, 2021)