Μια λανθάνουσα βροχούλα
Με ορθάνοιχτα μάτια
Ερημιές στη μέση της πανδημίας
Όπως οι κατάξεροι σταθμοί
Των άδειων τρένων
Οι αδένες της αμφιβολίας διογκώνονται
Οι πόρτες κλείνουν πίσω μας
Με πάταγο
Έχουμε αποκάμει πια
Κι οι ιδρώτες μας
Πνίγουν κάθε πρότερη δημιουργία
Οι ακίνητες επαφές δεν υπάρχουν
Το άυλο κι οι αποστάσεις μας χωρίζουν
Τα ταξίδια τελείωσαν αυτόν τον καιρό
Όπως μας τέλειωσε η τελευταία γουλιά κρασί
Τα πεζοδρόμια αλλάζουν χρώματα
Τίποτα δεν είναι αληθινό
Η σκηνογραφία του πάθους
Παίζει κρυφτούλι με τις αδημονίες
Μουντό το πρωινό
Το τραμ λικνίζεται
Στη ραθυμία του Bridge Road
Με ορθάνοιχτα μάτια
Ερημιές στη μέση της πανδημίας
Όπως οι κατάξεροι σταθμοί
Των άδειων τρένων
Οι αδένες της αμφιβολίας διογκώνονται
Οι πόρτες κλείνουν πίσω μας
Με πάταγο
Έχουμε αποκάμει πια
Κι οι ιδρώτες μας
Πνίγουν κάθε πρότερη δημιουργία
Οι ακίνητες επαφές δεν υπάρχουν
Το άυλο κι οι αποστάσεις μας χωρίζουν
Τα ταξίδια τελείωσαν αυτόν τον καιρό
Όπως μας τέλειωσε η τελευταία γουλιά κρασί
Τα πεζοδρόμια αλλάζουν χρώματα
Τίποτα δεν είναι αληθινό
Η σκηνογραφία του πάθους
Παίζει κρυφτούλι με τις αδημονίες
Μουντό το πρωινό
Το τραμ λικνίζεται
Στη ραθυμία του Bridge Road
Ο Δημήτρης Τρωαδίτης γεννήθηκε στην Αθήνα (1959) και από το 1992 διαμένει και εργάζεται στη Μελβούρνη της Αυστραλίας. Με την ποίηση ασχολείται από τα γυμνασιακά του χρόνια. Ποιήματα του έχουν δημοσιευτεί σε λογοτεχνικά περιοδικά και blogs στην Ελλάδα και την Αυστραλία, στα ελληνικά και τα αγγλικά. Εργάζεται ως διορθωτής εφημερίδας. Ασχολείται, επίσης, με την ποιητική μετάφραση και την κοινωνική ιστορία. Εργογραφία: Η οργή, το όνειρο και η ζωή (ιδιωτική έκδοση). Χωρίς προοπτική (εκδ. Ένεκεν, ένθετο). Ωδή στο ανικανοποίητο (εκδ. Παλινωδίαι). Η μοναξιά του χρόνον (εκδ. Οδός Πανός 2016). Με μια κόκκινη ανάταση (εκδ. Στοχαστής 2016). Δίοδος Διαφυγής (εκδ. Κύμα 2018). Λοξές ματιές, (Στοχαστής 2019). Με μια εμμονή στην κωλότσεπη (Στοχαστής 2020).