Θοδωρής Βοριάς, «Ανιλίνη [Αυτοάνοσα]»

Ρωτάς τι είναι τα αυτοάνοσα;
Στίχοι σκαλισμένοι στο κορμί,
ποιήματα που γράφτηκαν μια νύχτα,
λοξές ματιές είναι και ψίθυροι,
ανεμοστρόβιλοι ψυχής…
όπως εκείνος ο Βαρδάρης,
μισός βοριάς, μισός αντάρτης
με δρασκελιές κατέβηκε το Σέιχ Σου.

Τη νύχτα μάζεψε ό,τι ήταν να μαζέψει
και το πρωί γυρεύαμε τα όνειρα
κάτω από τα σκόρπια φύλλα μας
και τα σπασμένα μας κλαδιά.
~
Δημοσιεύτηκε την 18 Μαΐου 2020 στο ηλεκτρονικό περιοδικό ΕΞΙΤΗΡΙΟΝ
πηγή το ιστολόγιο του ποιητή

 

Βιογραφικό από την ιστοσελίδα του ποιητή: Γεννήθηκα στη Θεσσαλονίκη, στην Άνω Πόλη, το 1970. Ζω με την οικογένειά μου στην Καλαμαριά. Από το 1995 ανακάλυψα διέξοδο έκφρασης στην ποίηση, λίγο αργότερα με κέρδισε και το διαδίκτυο όπου συνεχίζω να "αναρτώ" ποιήματά μου. Έχω εκδώσει τις ποιητικές συλλογές: Το τρύπιο ταβάνι" (2005), Νυχτερινές επιπλοκές (2008), Πυγολαμπίδες (2011), Χαμένες ψηφίδες (2012), Στιγμές από το ρεπερτόριο του θανάτου (2018), Ανιλίνες" (2021) Και τα τέσσερα βιβλία σε ψηφιακή μορφή (e-book): Ευριπίδης - [Ανδρομάχη]" (2009), Ευριπίδης - [Μήδεια]" (2010),  Αντίλαλοι στα βράχια  [Λόγοι μάχης - Αφορισμοί] (2020), Thodoris Vorias - Poems 2005 - 2020", (2020). Μετάφραση 12 ποιημάτων μου στην αγγλική γλώσσα από την κ. Μαρία Ανδρεαδέλλη.