Χθες βράδυ συνάντησα στο πάρκο ένα σαλιγκάρι.
Παραλίγο να το πατήσω.
Τελικά κάθησα και το παρατηρούσα.
Τι μικρή ζωή να κάνει μες σ’ αυτό το μικρό καβούκι
μες σ’ αυτό το τεράστιο πάρκο
μες σ’ αυτήν την τεράστια πόλη
μες σ’ αυτόν τον τεράστιο κόσμο.
Η μύτη μου μούδιασε από συγκίνηση.
Αυτή η απρόσμενη συνάντηση μου αποκάλυψε δύο αλήθειες:
Ότι ακόμα υπάρχουν πλάσματα που ζουν
-ήσυχα καταπώς φαίνεται-
και πως τηρούν ακόμη τα ονειροπολήματά τους
βγαίνοντας κάθε βράδυ για να κάνουν
τη μοναχική τους βόλτα
στο βρεγμένο χώμα
με κίνδυνο να είναι η τελευταία.
Παραλίγο να το πατήσω.
Τελικά κάθησα και το παρατηρούσα.
Τι μικρή ζωή να κάνει μες σ’ αυτό το μικρό καβούκι
μες σ’ αυτό το τεράστιο πάρκο
μες σ’ αυτήν την τεράστια πόλη
μες σ’ αυτόν τον τεράστιο κόσμο.
Η μύτη μου μούδιασε από συγκίνηση.
Αυτή η απρόσμενη συνάντηση μου αποκάλυψε δύο αλήθειες:
Ότι ακόμα υπάρχουν πλάσματα που ζουν
-ήσυχα καταπώς φαίνεται-
και πως τηρούν ακόμη τα ονειροπολήματά τους
βγαίνοντας κάθε βράδυ για να κάνουν
τη μοναχική τους βόλτα
στο βρεγμένο χώμα
με κίνδυνο να είναι η τελευταία.
Η Ιωάννα Λιούτσια γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το1992 και είναι απόφοιτη του τμήματος Θεάτρου ΑΠΘ (κατεύθυνση Σκηνοθεσίας), του τμήματος Ιστορίας - Αρχαιολογίας ΑΠΘ με ειδίκευση Ιστορία Τέχνης και της Ανωτέρας Δραματικής σχολής Σύγχρονο Θέατρο Βασίλης Διαμαντόπουλος. Το πρώτο της θεατρικό έργο με τίτλο "Τη μοναξιά και τους ανθρώπους να φοβάσαι" απέσπασε το Β' βραβείο στον διαγωνισμό συγγραφής θεατρικού έργου του ΔΗΠΕΘΕ Β. Αιγαίου (2014), και παρουσιάστηκε στη Θεσσαλονίκη. Αρθρογραφεί σε sites και περιοδικά από το 2012. Μιλά αγγλικά, ιταλικά, γερμανικά. Τίτλοι βιβλίων: Συνομιλίες σε Μη+ (Ars Poetica, 2013). Αρρυθμίες (mystory, 2016). Η σιωπή σε δύο χώρους (Οροπέδιο, 2018)