Βάσω Χριστοδούλου, «Τα μολύβια»

 Αποφεύγω να μιλάω.
Η φωνή μου προδίδει την ηλικία μου
κι η προφορά μου την κατ-αγωγή μου.

Γράφω όμως.
Γράφω όπου βρω.

Δεν περιμένω έναν Ιούδα να κάνει τη βρωμοδουλειά.
Εγώ με φιλάω στο μάγουλο
κι εγώ με δακτυλοδείχνω.

Τα χέρια μου είναι μολύβια,
μαύροι μυτεροί γραφιάδες-απουσιολόγοι.
Το στόμα μου χείλη κατακόκκινα, αιμάτινα, φιλημένα χωρισμών
κι άλλοτε δαγκωμένα, σκισμένα της σιωπής
-να σκάσουν, μη μαρτυρήσουν απόψε.

Την προδοσία θα την ξεχάσω-γερνάω.
Τον προδότη, ποτέ.
Τι τους ήθελα τόσους καθρέφτες στο σπίτι μου;

πηγή το ιστολόγιο της ποιήτριας

Η Βάσω Χριστοδούλου γεννήθηκε στα Τρίκαλα το 1982. Σπούδασε κλασική φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών. Ποιήματά της έχουν δημοσιευθεί σε διαδικτυακά περιοδικά και ιστολόγια, στην ανθολογία ποιημάτων του Γιώργου Χ. Θεοχάρη Ξένων αιμάτων τρύγος, (εκδ. Γαβριηλίδης) και στο βιβλίο του Νίκου Τατασόπουλου Διαδρομή, 15 συνθέσεις για μπουζούκι (εκδ. Γαβριηλίδης, 2017). Πέντε ποιήματά της από την πρώτη της συλλογή έχουν μεταφραστεί στα ιταλικά για λογαριασμό του περιοδικού «La dimora del tempo sospeso». Τίτλοι Βιβλίων: 60 αποχρώσεις του μαύρου σε φόντο λευκό (Λογείον, 2012). Sati (Κύμα, 2019)

Η ιστοσελίδα της ποιήτριας vassochristodoulou.blogspot.com