Αν δε τύχαινε να χεις μάτια με χρώμα φεγγαριού
με χρώμα μέρας όλο δουλειά ,φωτιά και χώμα,
και δεμένη τ'αγέρα τη σβελτοσύνη να' χεις,
αν δε τύχαινε να' σαι κεχριμπαριού βδομάδα,
αν δεν ήσουν η κίτρινη στιγμή που το φθινόπωρο
σκαρφαλώνει από τις περικοκλάδες
κι αν δεν ήσουν ψωμί που ευωδιαστή η σελήνη
το φτιάχνει σεργιανόντας στον ουρανό τ'αλεύρι,
ω,λατρεμένη δε θα σ'αγαπούσα!
Στην αγκαλιά σου αγκαλιάζω αυτό που υπάρχει,
χρόνο και άμμο και της βροχής το δέντρο,
και ζουν τα πάντα για να ζήσω εγώ:
χωρίς να πάω μακριά βλέπω τα πάντα:
όλα όσα ζουν τα βλέπω στη ζωή σου.
~
Μετάφραση: Ηλίας Ματθαίου
Από τα 100 ερωτικά σονέτα του Πάμπλο Νερούδα, εκδ. Γνώση, 1994
πηγή
σκαρφαλώνει από τις περικοκλάδες
κι αν δεν ήσουν ψωμί που ευωδιαστή η σελήνη
το φτιάχνει σεργιανόντας στον ουρανό τ'αλεύρι,
ω,λατρεμένη δε θα σ'αγαπούσα!
Στην αγκαλιά σου αγκαλιάζω αυτό που υπάρχει,
χρόνο και άμμο και της βροχής το δέντρο,
και ζουν τα πάντα για να ζήσω εγώ:
χωρίς να πάω μακριά βλέπω τα πάντα:
όλα όσα ζουν τα βλέπω στη ζωή σου.
~
Μετάφραση: Ηλίας Ματθαίου
Από τα 100 ερωτικά σονέτα του Πάμπλο Νερούδα, εκδ. Γνώση, 1994
πηγή
