Μαρία Αρχιμανδρίτου, «Ένα βράδυ είδα ένα τρομακτικό όνειρο..»

Ένα βράδυ είδα ένα τρομακτικό όνειρο:
Η πραγματικότητα είχε γίνει ένας απόκρημνος βράχος που πάνω του ήταν αλυσοδεμένοι οι άνθρωποι.
Ένας γύπας κάθε πρωί τους έτρωγε τη μνήμη:
Δίχως το βάρος του χθες άρχιζαν εύκολα την κάθε μέρα και μπορούσαν στη χαρά να δίνονται.

Δίχως τη γνώση του χθες κόπιαζαν κάθε φορά από την αρχή στη λύπη.
Τη νύχτα όμως το φεγγάρι ξανάτρεφε τη μνήμη. Έρχονταν λέξεις εύθυμες,
όπως και λέξεις του θυμού, της απορίας, της ντροπής, και γνώση της ζωής
διαβάζονταν τα λάθη... ώσπου ο γύπας ελευθέρωνε απ’ τον πόνο και τιμωρούσε απ’ την αρχή με νέα λήθη.
Ξύπνησα ιδρωμένη. Όλη τη μέρα έσκαβα στη μνήμη χαμένα ονόματα και απολεσμένους τόπους.
Όλη τη νύχτα λύπες επούλωνα.
~
από το βιβλίο Πόλεις του ανέμου, εκδ. Γαβριηλίδης, 2005
πηγή

 

Η Μαρία Αρχιμανδρίτου γεννήθηκε στην Αλεξανδρούπολη και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε νομικά και είναι Διδάκτορας του Α.Π.Θ. Διετέλεσε Επισκέπτρια Επιστήμων στο Πανεπιστήμιο του Saarland, Γερμανία και Επισκέπτρια Καθηγήτρια Εγκληματολογίας στο Πανεπιστήμιο Loyola στο Σικάγο. Υπήρξε επίσης ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης και στο Columbia University της Νέας Υόρκης. Στην ποίηση εμφανίστηκε το 1976, ως μαθήτρια. Δημοσίευσε ποιητικές συλλογές, εννέα βιβλία με επιστημονικές μελέτες και πέντε βιβλία με μεταφράσεις. Ποιήματά της έχουν ανθολογηθεί και έχουν μεταφρασθεί στην Αγγλική, Γερμανική, Ιταλική και τη γλώσσα της FYROM. Ποιητικές συλλογές: "Λέξεις" (1976), "Ένα γράμμα για σένα" (1979), "Χρονομηνύματα" (1984), "Μεταλλάξεις" (1986), "Της απουσίας" (1988), "Πορφυρό ασμάτιο" (1994), "Ο Γλυκασμός του μήλου" (1996), "Ευεξία χρωμάτων" (1998), "Η κατίσχυση των ρόδων "(2002), "Πόλεις του ανέμου" (2005), "Χώρα ιχθυόεσσα" (2011), "Ηλίου φάος" (2015).