Μολιέρος (Molière)

«Ο κατά φαντασίαν ασθενής» (1673)

Μολιέρος (Molière)

«Ο Ταρτούφος» (1664)

Μολιέρος (Molière)

«Ο αρχοντοχωριάτης» (1670)

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

«Όνειρο Θερινής Νυκτός»

Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα

«Ματωμένος Γάμος»

Αντουάν Ντε Σαιντ- Εξυπερύ

«Ο μικρός πρίγκηπας»

Αντόν Τσέχωφ

«Ένας αριθμός»

Ντάριο Φο

«Ο τυχαίος θάνατος ενός Αναρχικού»

Ευγένιος Ιονέσκο

«Ρινόκερος»

Μπέρτολτ Μπρεχτ

«Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι»

722 Ποιητές - 8.171 Ποιήματα

Επιλογή της εβδομάδας..

Οδυσσέας Ελύτης, «Το Μονόγραμμα»

Θά πενθώ πάντα -- μ’ακούς; -- γιά σένα, μόνος, στόν Παράδεισο Ι Θά γυρίσει αλλού τίς χαρακιές  Τής παλάμης, η Μοίρα, σάν κλειδούχο...

Πέτρος Γκολίτσης, «Σώμα μετά από σώμα»

Το κάθε σώμα μου με αφήνει ζωντανό
να περιμένω το επόμενο
σώμα
           τραγουδώ
                            στον χωροχρόνο
στην κάθε στάση
          στο φωτεινό που εξισορρόπησε
το τόσο μαύρο που καταπίνοντας κοχλάζει

«μην είσαι πίδακας
          που σχίζει κεραυνώνοντας;»
«μην είσαι φάσμα
         που μπολιάστηκε στο θαύμα;»
και τώρα σέρνομαι σε κόσμους που αγνοώ
  και όλο αλλάζουν
Λουλούδι-αιδοίο
                              που μου ανοίχτηκες
και πλέον πλέω στα υγρά σου κολυμπώντας
χουφτώνοντας
                           τον λίγο χρόνο που μου δόθηκε
κρατιέμαι από τη σάρκα σου
   από την κίνηση της γνάθου
   που σφάζει το ελάφι       
               και περιστρέφει τα άστρα
 
Κι αν απ’ τα υγρά μου κάποτε με ελάφρυνες
ή απ’ τον ιδρώτα μου
                            στο νεκροκρέβατό μου;
από τα σκέλη σου με μιας με τράβηξες
ως νεογέννητο στον θάνατό μου

~
πηγή το ιστολόγιο του ποιητή

Ο Πέτρος Γκολίτσης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1978. Είναι διδάκτορας του Πανεπιστημίου του Sheffield (Doctor of Philosophy), με σπουδές οικονομικών και παιδαγωγικών στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου (Birkbeck College), στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας και στο Πανεπιστήμιο του Sheffield. Είναι Fellow του Higher Education Academy. Αρθρογραφεί για την σύγχρονη ποίηση στην "Εφημερίδα των Συντακτών" και έχει βραβευτεί για την ποίησή του με το International Poetry Award Tudor Arghezi (2018) της Ένωσης Συγγραφέων της Ρουμανίας. Ποιήματα και δοκίμιά του έχουν μεταφραστεί και εκδοθεί σε 9 γλώσσες, Αγγλικά, Βουλγαρικά, Γερμανικά, Ισπανικά, Ιταλικά, Πορτογαλικά, Ρουμανικά, Σερβοκροατικά και Φινλανδικά, καθώς και στο "Rosetta World Literatura" στην Τουρκία. Ποιήματα και συνεργασίες του έχουν δημοσιευθεί σε εγχώρια και ξένα έντυπα: "Βιβλιοθήκη" της Ελευθεροτυπίας, "Εφημερίδα των Συντακτών", "Νέα Εστία", "Ποιητική", "Οδός Πανός", κ.α. Ασχολείται και με τη ζωγραφική. Έχει πραγματοποιήσει δύο ατομικές εκθέσεις ζωγραφικής στη Θεσσαλονίκη και έχει συμμετάσχει σε περισσότερες από 20 ομαδικές στην Ελλάδα και στη Σερβία. Τίτλοι βιβλίων: Η μνήμη του χαρτιού (2009). Το τριβείο του χρόνου (2013). Η σάρκα των προσωρινών (2015). Σκάζοντας κρέας (2017). Από τις αφετηρίες στην ολοκλήρωση του μοντερνισμού Ο Νάνος Βαλαωρίτης (2019). The Flesh of the Temporary And Other poems (2019). Σφαχτάρια στο λευκό (2020)

Αντώνης Σαμαράκης (1919-2003)

«Το άγγελμα της ημέρας»

Μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» κι αν χαμηλά έχεις πέσει. κι αν λύπη τώρα σε τρυγά κι έχεις βαθιά πονέσει.

Κι αν όλα μοιάζουν σκοτεινά κι έρημος έχεις μείνει. μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» -τ' ακούς;- ό,τι  κι αν γίνει

Ο Μικρός Πρίγκιπας: «Αντίο», είπε η αλεπού. «Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: Μόνο με την καρδιά βλέπεις αληθινά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια»

𝓜πάμπης 𝓚υριακίδης