Μια κυρία μια γυναίκα δίχως φιόγκο
(εγώ)
στο λαιμό πιο δεμένη, για ν’ αρέσει
(την προτιμώ άφρονα λύκο και γάτο
(εγώ)
στο λαιμό πιο δεμένη, για ν’ αρέσει
(την προτιμώ άφρονα λύκο και γάτο
στην ερημική μου έκταση)
Τι δεν στα τέσσερα σαν εκκρεμές
να φαίνεται πιο σκληρή ή νύχτα πιο
τα ποτά το μπαρ αν
κι άλλοτε από τρόμο
στις πεδιάδες του πρωινού φευγάτη
Σου ανοίγω το μάτι με ξυραφάκι βλέπω
την ίδια περιττή ενδυμασία τα λουλάκια του
σώματος δεν το μηδέν αυτοπροσώπως
(αυτόκλητο άνθος εν τη ρύμη του λόγου μου
κι άλλοτε ρύγχος της νυκτός )
O άντρας αυτός υπονοούσε o
στηθόδεσμος μας απατά –έλεγε– άλλα δείχνει
τόσες προδοσίες τα στήθη της
γυναίκας φωλιές έπρεπε
αντ’ αυτού φονικά όργανα
Τώρα ξανά πρωί σε πενθώ με το νου
στο γυμνό μου σκοτάδι
πνίγω πνίγω τον ιδεατό σου στρόβιλο
ν’ απομείνει το τίποτε πιο στυφό
(Οι αστέρες οι πλανήτες στο πάτωμα)
Μένω στο πένθος καταπίνω zantox
πάνω στη φέτα του πρωινού
τα αυγά μάτια σου με κοιτάζουν
το ζαμπόν το τηγάνι
Τι δεν στα τέσσερα σαν εκκρεμές
να φαίνεται πιο σκληρή ή νύχτα πιο
τα ποτά το μπαρ αν
κι άλλοτε από τρόμο
στις πεδιάδες του πρωινού φευγάτη
Σου ανοίγω το μάτι με ξυραφάκι βλέπω
την ίδια περιττή ενδυμασία τα λουλάκια του
σώματος δεν το μηδέν αυτοπροσώπως
(αυτόκλητο άνθος εν τη ρύμη του λόγου μου
κι άλλοτε ρύγχος της νυκτός )
O άντρας αυτός υπονοούσε o
στηθόδεσμος μας απατά –έλεγε– άλλα δείχνει
τόσες προδοσίες τα στήθη της
γυναίκας φωλιές έπρεπε
αντ’ αυτού φονικά όργανα
Τώρα ξανά πρωί σε πενθώ με το νου
στο γυμνό μου σκοτάδι
πνίγω πνίγω τον ιδεατό σου στρόβιλο
ν’ απομείνει το τίποτε πιο στυφό
(Οι αστέρες οι πλανήτες στο πάτωμα)
Μένω στο πένθος καταπίνω zantox
πάνω στη φέτα του πρωινού
τα αυγά μάτια σου με κοιτάζουν
το ζαμπόν το τηγάνι
Η Kλεοπάτρα Λυμπέρη γεννήθηκε στη Χαλκίδα (1953). Έχει κάνει σπουδές στη μουσική (Ελληνικό Ωδείο), τη ζωγραφική (Σχολή Καλών Τεχνών Αθηνών) και ελεύθερες σπουδές στη Φιλοσοφία. Γράφει ποίηση, πρόζα, δοκίμιο, κριτική και μεταφράζει από τα αγγλικά. Έχει μεταφράσει για λογοτεχνικά περιοδικά ποίηση των Sylvia Plath, Ann Sexton, Νοrman Mailer, Αllen Ginsberg, Roman Kissiov, ποιητές της Βεγγάλης, Radomir Adrich, Danica Vukicevic, Νenad Milosevic, Becir Vukovic, Andrija Radulovic, Sibila Petlevski, James Sutherland-Smith, Αrmando Romero κ.α., επίσης σειρά συνεντεύξεων του Allen |Ginsberg. Κριτικές και δοκίμιά της υπάρχουν σε εφημερίδες και λογοτεχνικά περιοδικά (Πόρφυρας, Ποιητική, Οροπέδιο, Εντευκτήριο, Poetix, Κοράλλι, Δίοδος, Κουκούτσι, Αυγή, Ελευθεροτυπία, Ποντίκι -Φρεαρ, Βοοkpress, Fractal, Περί ου, Χάρτης κλπ). Εργάστηκε ως κριτικός βιβλίου στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία και είναι μέλος της Εταιρίας Συγγραφέων και του Κύκλου Ποιητών. ΠΟΙΗΣΗ: Ο Μοτοσικλετιστής Θάνατος (Κάβειρος 1990). Μικρή φιλαρμονική (Ίκαρος 1993). Η πρωτοχρονιά του (Άγρα 1997). Το ρήμα πεινάω (Άγρα 2001). Η μουσική των σφαιρών (Άγρα 2007). Επταετές κοράσιον (Άγρα, 2011). Ποίηση με τέσσερα πόδια (Εκδόσεις των Φίλων, 2017). Το μηδέν σε φωλιά (Γαβριηλίδης, 2018). Νίκος Καρούζος: Συναντήθηκα με το θαύμα σαν φίλος (Ίκαρος, 2020) κ.α.