Πάουλ Τσέλαν (Paul Celan), «In memoriam Paul Eluard»

Βάλε στον τάφο του νεκρού τις λέξεις
που είπε για να ζήσει,
Ακούμπησε το κεφάλι του ανάμεσά τους,
άσ’ τον να αισθανθεί
τις γλώσσες της νοσταλγίας,
τις τανάλιες.

Βάλε στα βλέφαρα του νεκρού τη λέξη
που αρνήθηκε σ’ εκείνον,
σ’ εκείνον που τον αποκαλούσε «συ»,
τη λέξη
όπου τινάχτηκε πλάι το αίμα της καρδιάς του,
όταν ένα χέρι, τόσο γυμνό σαν το δικό του,
έδεσε κείνον που τον αποκαλούσε «συ»
με το λουλούδι του μέλλοντος.
Βάλε τη λέξη στα βλέφαρά του:
ίσως
στο μάτι του που είναι ακόμη γαλανό,
μπει ένα δεύτερο, ακόμη πιο ξένο γαλανό,
κι εκείνος που τον αποκαλούσε «συ»,
ονειρευτεί μαζί του: Εμείς.
~
 Μετάφραση : Στέλλα Γ. Νικολούδη

πηγή