Κώστας Ουράνης, «Τα φορτηγά καράβια συλλογίζομαι»

Τὰ φορτηγὰ καράβια συλλογίζομαι
    ποῦ γέρασαν κὰ τώρα, λαβωμένα,
    χωρὶς οὔτε μία βάρδια στὸ κατάστρωμα,
    σαπίζουν στ᾿ ἀκρολίμανα δεμένα.
    Τὰ φορτηγὰ καράβια: ποὺ ταξίδεψαν
στῶν πέντε τῶν ἠπείρων τὰ πελάγη
    -ἀπ᾿ τοῦ Μουρμὰνκ τὴ παγερὴ τὴ θάλασσα
    ἴσαμε τοῦ Ἀμαζόνα τὰ τενάγη.
Τοὺς ναυτικούς τους γέρους συλλογίζομαι
    ποῦ στὰ μεγάλα τῶν χειμώνων βράδια
    μ᾿ ὑπομονὴ κι ἀγάπη -γιὰ τὰ ἐγγόνια του

(εἴτε γι᾿ αὐτούς;-) μικρὰ φτιάχνουν καράβια,

 καὶ δὲν μποροῦνε πιὰ νὰ ταξιδέψουνε

 μὰ κάθε μέρα ὡς τὸ λιμάνι πᾶνε

    καί, ἄνεργοι, ἀνώφελοι καὶ πένθιμοι

 σὰν κάτι τὶς νὰ χάσανε κοιτᾶνε.
~
 Κώστας Ουράνης, Ποιήματα, σ. 85,
Βιβλιοπωλείον της «Εστίας», 1953

πηγή

 

Ο Κώστας Ουράνης (Κωνσταντινούπολη, 1890 - Αθήνα, 1953), πραγματικό όνομα Κλέαρχος Νιάρχος ή Νεάρχου, όπως το άλλαξε ο ίδιος,  ήταν Έλληνας ποιητής, πεζογράφος, κριτικός λογοτεχνίας, μεταφραστής, δοκιμιογράφος και δημοσιογράφος. Στο έργο του φαίνεται να επηρεάζεται από τον Γάλλο ποιητή Σαρλ Μπωντλαίρ. Κυριαρχούν οι συμβολισμός, ο νεορομαντισμός και ο κοσμοπολιτισμός ενώ από τα ποιήματά του είναι διαποτισμένα με έντονη και διάχυτη μελαγχολία, νοσταλγία, πλήξη, διάθεση φυγής, αίσθημα αθυμίας και πίκρας καθώς και μια αίσθηση ανεκπλήρωτου. Τα έργα του Ουράνη τον εντάσσουν στο κλίμα της γενιάς του μεσοπολέμου. [Βιογραφία]