Καρλ Σάντμπεργκ (Carl Sandburg), «Σε ένα παράθυρο»

 Δώστε μου πείνα,
Ω εσείς θεοί που κάθεστε και δίνετε
Στον κόσμο τις εντολές του.
Δώστε μου πείνα, πόνο και πόθο,
Κλείστε με έξω με ντροπή κι αποτυχία
Απ’ τις πόρτες σας του χρυσού και της δόξας,
Δώστε μου την αθλιότερη, την πιο εξαντλητική πείνα!

Όμως αφήστε μου μια μικρή αγάπη,
Μια φωνή να μου μιλάει στο τέλος της ημέρας,
Ένα χέρι να με αγγίζει μέσα στο δωμάτιο το σκοτεινό
Σπάζοντας την μακριά μοναξιά.
Στο σούρουπο των σημάτων της ημέρας
Καθώς θολώνει το ηλιοβασίλεμα,
Ένα μικρό ταξιδιάρικο, δυτικό αστέρι
Nα ξεπροβάλλει μέσα απ’ τις ρευστές ακτές της σκιάς
Αφήστε με να πάω στο παράθυρο,
Να κοιτάζω εκεί τα σήματα της ημέρας στο σούρουπο
Και να περιμένω και να γνωρίζω ότι έρχεται
Μια μικρή αγάπη.

~

απόδοση Μαργαρίτα Παπαγεωργίου

πηγή