(1).jpg)
.png)
1.
ΓΥΝΑΙΚΕΣ κάθονται ή κινούνται πέρα δώθε -άλλες μικρές, άλλες μεγάλες.
Είναι ωραίες οι μικρές –αλλ’ οι μεγάλες είναι ωραιότερες απ’ τις μικρές.
2.
Για κείνον εγώ τραγουδώ,
(Σαν ένα δέντρο αιωνόβιο, έξω από τις ρίζες του, με το παρόν επάνω από το παρελθόν:)
Μαζί του διαστέλλομαι στον χρόνο και στον χώρο -και λιώνω νόμους αξεπέραστους στον χρόνο,
Για να τον κάνω, μέσω αυτών, τον ίδιο για τον εαυτό του νόμο.
3.
ΣΑ να με χάιδεψε ένα φάντασμα,
Νόμιζα πως δεν ήμουν μόνος, εδώ που περπατούσα στην ακτή.
Αλλά ο ένας που τον νόμιζα μαζί μου, σαν τώρα που βαδίζω στην ακτή -ο ένας που αγάπησα,
που
μου’ δωσε το χάδι,
Έτσι όπως γέρνω για να δω μες απ' το φως που τρεμοπαίζει -αυτός ο ένας έχει εξαφανιστεί τελείως,
Και εμφανίζονται εκείνοι που μου είναι μισητοί, και με εμπαίζουν.
4.
ΟΥΤΕ οι εχθροί μου με πατήσανε ποτέ –κακό απ΄ αυτούς στην περηφάνεια μου κανένα δε φοβάμαι
Αλλ’ όμως οι εραστές που αψήφιστα αγαπώ –ιδού! πώς με δαμάζουν!
Ιδού! ο πάντα ανοιχτός κι ανήμπορος εγώ, απαλλαγμένος απ’ τη δύναμή μου!
Τελείως ντροπιασμένος, πάνω στη γη να σέρνομαι μπροστά τους.
5.
ΤΟΠΟΙ και χρόνοι -τι είν’ εκείνο μέσα μου που συναντά τους πάντες, πάντα και παντού, και
νιώθω σα
στο σπίτι;
Φιγούρες, χρώματα, πυκνότητες, οσμές -τι είν’ εκείνο μέσα μου που επικοινωνεί μαζί τους;
ΓΥΝΑΙΚΕΣ κάθονται ή κινούνται πέρα δώθε -άλλες μικρές, άλλες μεγάλες.
Είναι ωραίες οι μικρές –αλλ’ οι μεγάλες είναι ωραιότερες απ’ τις μικρές.
2.
Για κείνον εγώ τραγουδώ,
(Σαν ένα δέντρο αιωνόβιο, έξω από τις ρίζες του, με το παρόν επάνω από το παρελθόν:)
Μαζί του διαστέλλομαι στον χρόνο και στον χώρο -και λιώνω νόμους αξεπέραστους στον χρόνο,
Για να τον κάνω, μέσω αυτών, τον ίδιο για τον εαυτό του νόμο.
3.
ΣΑ να με χάιδεψε ένα φάντασμα,
Νόμιζα πως δεν ήμουν μόνος, εδώ που περπατούσα στην ακτή.
Αλλά ο ένας που τον νόμιζα μαζί μου, σαν τώρα που βαδίζω στην ακτή -ο ένας που αγάπησα,
που
μου’ δωσε το χάδι,
Έτσι όπως γέρνω για να δω μες απ' το φως που τρεμοπαίζει -αυτός ο ένας έχει εξαφανιστεί τελείως,
Και εμφανίζονται εκείνοι που μου είναι μισητοί, και με εμπαίζουν.
4.
ΟΥΤΕ οι εχθροί μου με πατήσανε ποτέ –κακό απ΄ αυτούς στην περηφάνεια μου κανένα δε φοβάμαι
Αλλ’ όμως οι εραστές που αψήφιστα αγαπώ –ιδού! πώς με δαμάζουν!
Ιδού! ο πάντα ανοιχτός κι ανήμπορος εγώ, απαλλαγμένος απ’ τη δύναμή μου!
Τελείως ντροπιασμένος, πάνω στη γη να σέρνομαι μπροστά τους.
5.
ΤΟΠΟΙ και χρόνοι -τι είν’ εκείνο μέσα μου που συναντά τους πάντες, πάντα και παντού, και
νιώθω σα
στο σπίτι;
Φιγούρες, χρώματα, πυκνότητες, οσμές -τι είν’ εκείνο μέσα μου που επικοινωνεί μαζί τους;
~
5 Μικρά Ερωτικά - Μετάφραση: Σοφία Γιοβάνογλου
