Τζακ Κέρουακ (Jean-Louis Lebris de Kérouac), «241ο Χορικό»

Και πόσο όμορφη είναι η ιστορία
Όταν ακούς τον Τσάρλι Πάρκερ
να τη λέει,
Είτε από δίσκους, ή σε μαζώξεις
Είτε, σε εμφανίσεις πιο επίσημες στα κλαμπ
Ενέσεις στο μπράτσο να πιάσει την καλή,
Χαρούμενα φυσούσε το
τέλειο
πνευστό
Μα όπως και να ‘χει τίποτα δεν άλλαξε.
Συγχώρα με, Τσάρλι Πάρκερ -
Συγχώρεσέ με που δεν ανταποκρίθηκα στο βλέμμα σου -
Που δεν άφησα να φανεί
Κάτι απ’ αυτό που εσύ μπορείς να επινοήσεις -
Τσάρλι Πάρκερ, προσευχήσου για μένα -
Προσευχήσου για μένα και για τον κόσμο όλο
Μες στη Νιρβάνα του μυαλού σου
Εκεί που κρύβεσαι, τεράστιος και μεγαλόθυμος,
Όχι πλέον ο Τσάρλι Πάρκερ
Αλλά το άφατο μυστικό όνομα
Που περιέχει χάρη
Που δεν μπορεί από δω να μετρηθεί
Ως πάνω, κάτω, σ’ ανατολή ή δύση -
- Τσάρλι Πάρκερ πάρε τον χαμό
μακριά από μένα κι απ’ όλον τον κόσμο.

~

Μετάφραση ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΕΙΒΑΔΑΣ

πηγή