Μολιέρος (Molière)

«Ο κατά φαντασίαν ασθενής» (1673)

Μολιέρος (Molière)

«Ο Ταρτούφος» (1664)

Μολιέρος (Molière)

«Ο αρχοντοχωριάτης» (1670)

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

«Όνειρο Θερινής Νυκτός»

Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα

«Ματωμένος Γάμος»

Αντουάν Ντε Σαιντ- Εξυπερύ

«Ο μικρός πρίγκηπας»

Αντόν Τσέχωφ

«Ένας αριθμός»

Ντάριο Φο

«Ο τυχαίος θάνατος ενός Αναρχικού»

Ευγένιος Ιονέσκο

«Ρινόκερος»

Μπέρτολτ Μπρεχτ

«Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι»

722 Ποιητές - 8.171 Ποιήματα

Επιλογή της εβδομάδας..

Οδυσσέας Ελύτης, «Το Μονόγραμμα»

Θά πενθώ πάντα -- μ’ακούς; -- γιά σένα, μόνος, στόν Παράδεισο Ι Θά γυρίσει αλλού τίς χαρακιές  Τής παλάμης, η Μοίρα, σάν κλειδούχο...

Ρομπέρτο Χουαρός (Roberto Juarroz), «Η ακατάπαυστη πάλη ανάμεσα σε δύο όντα»

Η ακατάπαυστη πάλη ανάμεσα σε δύο όντα
είναι η πρώτη συνθήκη του είναι.

Είμαι ρόδο σημαίνει μάχομαι άλλο ρόδο,
ορατό ή αόρατο,
μάχομαι όλα τα ρόδα.
Και κάτι περισσότερο ακόμα:
σημαίνει μάχομαι ό,τι δεν είναι ρόδο.
Και κάτι ακόμα περισσότερο:
σημαίνει μάχομαι την ίδια του την απουσία ρόδου.
Η σκανδαλώδης πάλη
ανάμεσα σε δύο όντα που αγαπώνται
είναι πρόδηλη κατάφαση του είναι.
Του έρωτα η ήττα
ο θρίαμβος του είναι.
~
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής
 
Ο  Ρομπέρτο  Χουαρόθ  γεννήθηκε  το  1925 στο  Κορονέλ  Ντορέγκο έξω  από  το Μπουένος Άιρες. Σπούδασε   βιβλιοθηκονομία  και  επιστήμες  της  Πληροφορικής  και ειδικεύτηκε στη Σορβόνη. Θεωρείται ως ένας από τους   σημαντικότερους   ποιητές της Αργεντινής. Ήταν πανεπιστημιακός καθηγητής για πάνω από τριάντα χρόνια και μέλος της  Ακαδημίας των Γραμμάτων της χώρας του. Βραβεύτηκε με διεθνή βραβεία με σημαντικότερο το βραβείο της Διεθνούς Μπιενάλε Ποίησης της Λιέγης το 1992. Πέθανε στο Μπουένος Άιρες το 1995.
~
Ένα αφιέρωμα στον Αργεντίνο ποιητή, Ρομπέρτο Χουαρός (1925-1995)
Εισαγωγή, μετάφραση, επιλογή: Έλενα Σταγκουράκη

Στo παρόν αφιέρωμα στον Αργεντίνο ποιητή και πανεπιστημιακό, Ρομπέρτο Χουαρός, προτιμήσαμε, αντί να γράψουμε εμείς λίγα λόγια για τη ζωή του, ν’ αφήσουμε τον ίδιο τον ποιητή να μας μιλήσει γι’ αυτήν, ώστε ν’ ακουστεί καθαρότερη η φωνή του. Ας τον ακούσουμε λοιπόν:

Αντώνης Σαμαράκης (1919-2003)

«Το άγγελμα της ημέρας»

Μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» κι αν χαμηλά έχεις πέσει. κι αν λύπη τώρα σε τρυγά κι έχεις βαθιά πονέσει.

Κι αν όλα μοιάζουν σκοτεινά κι έρημος έχεις μείνει. μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» -τ' ακούς;- ό,τι  κι αν γίνει

Ο Μικρός Πρίγκιπας: «Αντίο», είπε η αλεπού. «Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: Μόνο με την καρδιά βλέπεις αληθινά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια»

𝓜πάμπης 𝓚υριακίδης