Είπα, στο φίλο μου,
«Τη βλέπεις πού ακουμπά στον ώμο του;
Χθες ακουμπούσε -στο δικό μου».
Κι εκείνος είπε:
«Αύριο θ’ ακουμπήσει στο δικό μου».
Εγώ είπα,
«Τη βλέπεις πού κάθεται δίπλα του;
Χθες καθόταν δίπλα σε μένα».
Κι εκείνος είπε:
«Αύριο θά καθίσει δίπλα σέ μένα».
Εγώ είπα,
«Τη βλέπεις πού πίνει από την κούπα του;
Χθες έπινε από τή δική μου»..
Κι εκείνος είπε:
«Αύριο θά πιει από τή δική μου».
Εγώ είπα:
«Δές την πώς τον κοιτάζει με μάτια ερωτευμένα. Χθές, έτσι μέ κοίταζε κι εμένα».
Κι εκείνος είπε:
«Αύριο, θα κοιτάξει έτσι εμένα».
Εγώ είπα:
«Άκου την πώς τού ψιθυρίζει ερωτικά τραγούδια. Τα ίδια μου τραγουδούσε χθες εμένα».
Κι εκείνος είπε:
«Αύριο θα τα τραγουδά σ’ εμένα».
Εγώ είπα:
«Κοίτα την πώς τον αγκαλιάζει.
Και χθες αγκάλιαζε εμένα».
Κι εκείνος είπε:
«Κι αύριο θ’ αγκαλιάζει έμενα».
«Τη βλέπεις πού ακουμπά στον ώμο του;
Χθες ακουμπούσε -στο δικό μου».
Κι εκείνος είπε:
«Αύριο θ’ ακουμπήσει στο δικό μου».
Εγώ είπα,
«Τη βλέπεις πού κάθεται δίπλα του;
Χθες καθόταν δίπλα σε μένα».
Κι εκείνος είπε:
«Αύριο θά καθίσει δίπλα σέ μένα».
Εγώ είπα,
«Τη βλέπεις πού πίνει από την κούπα του;
Χθες έπινε από τή δική μου»..
Κι εκείνος είπε:
«Αύριο θά πιει από τή δική μου».
Εγώ είπα:
«Δές την πώς τον κοιτάζει με μάτια ερωτευμένα. Χθές, έτσι μέ κοίταζε κι εμένα».
Κι εκείνος είπε:
«Αύριο, θα κοιτάξει έτσι εμένα».
Εγώ είπα:
«Άκου την πώς τού ψιθυρίζει ερωτικά τραγούδια. Τα ίδια μου τραγουδούσε χθες εμένα».
Κι εκείνος είπε:
«Αύριο θα τα τραγουδά σ’ εμένα».
Εγώ είπα:
«Κοίτα την πώς τον αγκαλιάζει.
Και χθες αγκάλιαζε εμένα».
Κι εκείνος είπε:
«Κι αύριο θ’ αγκαλιάζει έμενα».
Εγώ τότε είπα:
«Τί παράξενη γυναίκα που είναι!!»
«Τί παράξενη γυναίκα που είναι!!»
Κι εκείνος είπε:
«Είναι η Ζωή».
~
Από το βιβλίο Χαλίλ Γκιμπράν – Σκέψεις και διαλογισμοί
«Είναι η Ζωή».
~
Από το βιβλίο Χαλίλ Γκιμπράν – Σκέψεις και διαλογισμοί
O Kahlil ή Khalil Gibran (1883-1931), ποιητής, στοχαστής και ζωγράφος,
που έγινε ευρύτερα γνωστός με το βιβλίο του "Ο προφήτης", γεννήθηκε στο
Bsharri του Λιβάνου από φτωχή οικογένεια μαρωνιτών χριστιανών. Το 1895 η
οικογένειά του αναγκάστηκε να μεταναστεύσει στις Ηνωμένες Πολιτείες,
μετά τη φυλάκιση του πατέρα του και τη δήμευση της περιουσίας του από
τις οθωμανικές αρχές, και εγκαταστάθηκε στη Βοστώνη, περιοχή όπου υπήρχε
μεγάλη κοινότητα λιβανέζων. Επειδή δεν είχε πάει καθόλου σχολείο, λόγω
των οικονομικών δυσκολιών των παιδικών του χρόνων (είχε διδαχθεί τα
αραβικά στο σπίτι), γράφτηκε στο αγγλόφωνο σχολείο-γυμνάσιο της
περιοχής. Το 1898 επέστρεψε στη Βηρυτό, όπου γράφτηκε στο κολέγιο και
παρέμεινε για τέσσερα χρόνια για να επανασυνδεθεί με τις πολιτισμικές
του ρίζες. Εν τω μεταξύ, η ικανότητά του στη ζωγραφική είχε ήδη
συγκεντρώσει το ενδιαφέρον του αβάν-γκαρντ φωτογράφου, καλλιτέχνη και
εκδότη της Βοστώνης Fred Holland Day, που τον ενθαρρύνει στις
προσπάθειές του. Το 1904 οργανώνει την πρώτη του έκθεση ζωγραφικής στη
Βοστώνη, κατά τη διάρκεια της οποίας γνωρίζεται με την οκτώ χρόνια
μεγαλύτερή του Mary Elizabeth Haskell, με την οποία θα συνδεθεί με φιλία
για όλη του τη ζωή. Το 1908 πηγαίνει στο Παρίσι για να μαθητεύσει για
δύο χρόνια κοντά στον Αύγουστο Ροντέν, όπου γνωρίζεται με τον, επίσης
πιστό φίλο του, γλύπτη Youssef Howayek. Ενώ τα πρώτα έργα του Γκιμπράν
είναι γραμμένα στα αραβικά, τα περισσότερα έργα του μετά το 1918 είναι
γραμμένα απευθείας στα αγγλικά. Σαν συγγραφέας, θα επιχειρήσει με την
πένα του να γεφυρώσει τον πολιτισμό της Ανατολής με αυτόν της Δύσης.
Ζώντας στην Αμερική, θα προσπαθήσει, δίκην προφήτη, να διασώσει την
ελληνοχριστιανική πολιτισμική παράδοση του ανθρωπισμού, της οποίας η
εγκατάλειψη είναι περισσότερο από αισθητή, και, ταυτόχρονα, να
επανασυνδέσει τον δυτικό άνθρωπο με τη σοφία που είναι κρυμένη μέσα του.
Ο Γκιμπράν ξανάγραψε πολλές φορές τον "Προφήτη" -μια σύνθεση 23
ποιητικών στοχασμών- μέχρι να εκδοθεί, τελικά, το 1923. Γραμμένο από τον
ίδιο στην αγγλική γλώσσα, είναι το βιβλίο που τον έκανε περισσότερο
γνωστό και γνώρισε πολλές επανεκδόσεις. Πέθανε τον Απρίλιο του 1931 στη
Ν. Υόρκη από φυματίωση και κίρρωση του ήπατος και θάφτηκε στην πατρίδα
του. Τίτλοι βιβλίων