Κατερίνα Ηλιοπούλου, «Το τραγούδι της σκόνης»

I
Είναι το χάδι ενός τυφλού που έχασε για πάντα το μπαστούνι του
Ό,τι πιο μακρινό από τ' αστέρια.
Κάτι που ριζώνει
αέναα εκτεινόμενο χωρίς βλαστούς και φύλλα.
Κυλάει ανεπαίσθητα
στην πιο αμυδρή ρωγμή και όλα τα αδελφώνει.
Όλα ενδίδουν στο απαλό της άγγιγμα
που τα συγχωρεί και τα αφανίζει
Δεν είναι ακριβώς χαμένα
Μόνο παραδομένα
Παραδομένα επιμένουν.
«Σ' ευχαριστούμε», λένε, «που ήρθες ώς εδώ.»
«Κοίτα αυτή τη φλόγα. Είναι ο πατέρας σου.
Κι αυτό το ξύλο η μητέρα σου.
Κι αυτός ο σκελετός πουλιού, όλα τα ζώα που αγάπησες παιδί».

ΙΙ
Στρίβει τον ξερό καπνό της
μέσα σε κιτρινισμένα χαρτιά αλληλογραφίας
Οι λέξεις λάμπουν μία μία καθώς καίγονται,
μιλάει έτσι άηχα σαν μια Πυθία
μ' ένα μπερέ από καπνό,
πριν με κλειδώσει στον πάτο μιας τσαγιέρας.
Γύρω της παραστάτες οι αράχνες πλέκουν
και τραγουδούν:
«Κλείστε πόρτες και παράθυρα
μην ψάχνετε πια στον ουρανό
Δεν θα ξαναγυρίσουν οι γιοι σας»

ΙΙΙ
Δεν έχει σχέση καμιά με το νερό
Είναι η σιωπή των χρωμάτων
Όταν ακούω το βήχα της ξέρω πως μου φέρνει ένα φόρεμα από λάσπη
Τα πόδια μου ξεπροβάλλουν κάτασπρα
Σε κάθε αστράγαλο ξεχωρίζει ένα πετράδι δροσιάς.
Έχει τις καλύτερες ιδέες, αυτό της το αναγνωρίζω
«Έλα να σκύψουμε πάλι πάνω από τα πιθάρια
να ψιθυρίσουμε βαθιά το μυστικό στον άνεμο»

ΙV
--Το σπίτι είναι δικό μου
--Έλα να το πεις στους συντρόφους μου
(Δέκα χιλιάδες οπλίτες στριμωγμένοι στο σκοτάδι παραφυλάνε.)
--Θα σε αφανίσω με το φως
--Δεν μιλάμε την ίδια γλώσσα. Όταν φωνάζει, εγώ ξαπλώνω στο βελούδινο κρεβάτι μου.
--Δώσε μου πίσω τα ζώα μου
--Κάθε βράδυ παίζω ζάρια με τα κόκαλά τους.
--Τι άλλο να σου χαρίσω;
--Ένα ασημένιο κύπελλο με τη φωνή σου.

~
από τη συλλογή Μια φορά κάθε τοπίο και ολότελα, εκδ. Μελάνι, 2015
πηγή

Εξαμηνιαίο περιοδικό [φρμκ] Φάρμακο | Διεύθυνση Έκδοσης: Κατερίνα Ηλιοπούλου

Η Κατερίνα Ηλιοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα το1967. Σπούδασε στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης στο τμήμα Χημείας και στη Σχολή Καλών Τεχνών στο Metropolitan University στο Λονδίνο. Έχει εκδώσει τα βιβλία ποίησης: Ο κύριος Ταυ, (Μελάνι 2007, βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα του λογοτεχνικού περιοδικού Διαβάζω), Άσυλο (Μελάνι, 2008), Το βιβλίο του χώματος (Μελάνι, 2011 υποψήφιο για το βραβείο ποίησης του περιοδικού Διαβάζω), Gestus (ποίηση και φωτογραφία μαζί με τον Γιάννη Ισιδώρου, [φρμκ], 2014), Μια φορά κάθε τοπίο και ολότελα (2015 Μελάνι, βραχεία λίστα για το βραβείο ποίησης του Αναγνώστη). . Έχει επιμεληθεί και μεταφράσει στα ελληνικά μια ανθολογία με ποίηση της Sylvia Plath (Σύλβια Πλαθ Ποιήματα Κέδρος, 2003) και το Άριελ, (Μελάνι 2012), σε συνεργασία με την Ελένη Ηλιοπούλου, καθώς και ποίηση της Mina Loy, του Ted Hughes, του Robert Hass, (περιοδικό Ποίηση, Ποιητική, poema, ΦΡΜΚ). Ως μέλος της ομάδας εικαστικών intothepill συνδιοργάνωσε το έργο Κaraoke Poetry Bar, στην Μπιενάλε της Αθήνας 2007. Συνεπιμελείται τον δικτυακό τόπο greekpoetrynow.com. Έχει συμμετάσχει σε διεθνή μεταφραστικά και συγγραφικά προγράμματα, φεστιβάλ και Μπιενάλε. Η ποίησή της έχει μεταφραστεί και δημοσιευτεί στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, σουηδικά, σερβικά, τουρκικά, φινλανδικά και βουλγαρικά. Το πρώτο βιβλίο της Ο κύριος Ταυ, εκδώθηκε στα Τουρκικά (Delta Yayinlari editions, Istanbul 2012) και στα Γαλλικά (Oie de Cravan editions, Montreal 2012). Δημοσιεύει επίσης κριτικές και δοκίμια. Διευθύνει το εξαμηνιαίο περιοδικό ΦΡΜΚ, για την ποίηση, την ποιητική και τα εικαστικά.