Όταν συναντήσεις τον εαυτό σου στα μουσεία της Άλμπα, το πρώτο που θα παρατηρήσεις είναι η εμφανής έλλειψη εκθεμάτων. Τέντωσε το βλέμμα σου να πλανηθεί στο άδειο. Σύντομα θα αναγνωρίσεις μια μέχρι πρόσφατα αδιόρατη στίξη. Μια σειρά επιγραφές στέκουν δίπλα στα ακατοίκητα βάθρα και στις κενές προθήκες. Μα μην μπεις στον κόπο να τις αποκωδικοποιήσεις. Κάτι τέτοιο μοιάζει ακριβώς όσο μάταιο είναι. Εκεί κατοικεί μια γραφή ξεχασμένη ή ανείπωτη, λέξεις που ποτέ δεν ειπώθηκαν ή ειπώθηκαν σε έναν χρόνο που έσβησε και είναι τώρα Ποτέ. Εδώ κανείς δεν γνωρίζει αν όλα αυτά κάτι σημαίνουν.
Και μέσα στην παύση οι άνθρωποι χάνονται. Ευθείες γίνονται διακλαδώσεις, τροχιές παράλληλες διασταυρώνονται, τελείες καλύπτουν αχανείς επιφάνειες. Ενώ κοιτούν, επιστρέφουν το βλέμμα στην όψη τους. Ενώ προσπαθούν να αναγνώσουν σκαλίσματα, αρχίζουν να ανακατεύουν αναμνήσεις, επιθυμίες και φόβους. Ενώ ανασκαλεύουν επιγραφές, καταλήγουν να αγναντεύουν τους εαυτούς τους.
(Πόσο χειροκρότημα απόψε για να αναβάλουμε μια ρυτίδα, πόση όψη για να αναβάλουμε την όψη μας)
Στο μουσείο αυτό οι άνθρωποι ελπίζουν όσα ξεχνάνε, γι’ αυτό και παραμένουν ακίνητοι. Μέσα στο τόσο άδειο μαθαίνουνε να απορούν. Και έτσι έκθετοι στη νεόκοπη απορία, οι άνθρωποι καταλήγουν εκθέματα.
Και μέσα στην παύση οι άνθρωποι χάνονται. Ευθείες γίνονται διακλαδώσεις, τροχιές παράλληλες διασταυρώνονται, τελείες καλύπτουν αχανείς επιφάνειες. Ενώ κοιτούν, επιστρέφουν το βλέμμα στην όψη τους. Ενώ προσπαθούν να αναγνώσουν σκαλίσματα, αρχίζουν να ανακατεύουν αναμνήσεις, επιθυμίες και φόβους. Ενώ ανασκαλεύουν επιγραφές, καταλήγουν να αγναντεύουν τους εαυτούς τους.
(Πόσο χειροκρότημα απόψε για να αναβάλουμε μια ρυτίδα, πόση όψη για να αναβάλουμε την όψη μας)
Στο μουσείο αυτό οι άνθρωποι ελπίζουν όσα ξεχνάνε, γι’ αυτό και παραμένουν ακίνητοι. Μέσα στο τόσο άδειο μαθαίνουνε να απορούν. Και έτσι έκθετοι στη νεόκοπη απορία, οι άνθρωποι καταλήγουν εκθέματα.
Ο Θωμάς Τσαλαπάτης γεννήθηκε το 1984 στην Αθήνα. Σπούδασε στο τμήμα Θεατρικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών. Είναι ποιητής, θεατρικός συγγραφέας & κριτικός λογοτεχνίας (εφημερίδες "Εποχή" και "Εφημερίδα των Συντακτών"). Το 2007 έγραψε και συν-σκηνοθέτησε το θεατρικό έργο "Όλα τα ρολόγια της πόλης ή ο γέρος και η φωτοτυπία". Από το 2009 έως το 2013 ασχολήθηκε με τη Stand Up Comedy, ανεβάζοντας παραστάσεις όπως "Ο Μαρκήσιος Ντε Σαντ για παιδιά" και "Αυνανισμός και μισαλλοδοξία: μια ιστορία έρωτα και Stand Up", σε συναυλιακούς χώρους, θέατρα, μπαρ, φεστιβάλ, καταλήψεις, κλπ. Από τις εκδόσεις Εκάτη κυκλοφορεί ένα βιβλίο ποιημάτων του W.B. Yeats που μετέφρασε από τα αγγλικά μαζί με τον Μιχάλη Παπαντωνόπουλο. Τίτλοι βιβλίων: Το ξημέρωμα είναι σφαγή κύριε Κρακ (Εκάτη, 2013 - Κρατικό Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Συγγραφέα (από κοινού με τη συλλογή "Ιπποκράτους 15" του Θωμά Ιωάννου). Άλμπα (Εκάτη, 2015). Πνιγμός. Ανκόρ (Ο Μωβ Σκίουρος, 2017). Γεωγραφίες των Φριτς και των Λανγκ (Εκάτη, 2018). Η Μόνικα Βίτι δεν θυμάται πια (Ο Μωβ Σκίουρος, 2019)