Μολιέρος (Molière)

«Ο κατά φαντασίαν ασθενής» (1673)

Μολιέρος (Molière)

«Ο Ταρτούφος» (1664)

Μολιέρος (Molière)

«Ο αρχοντοχωριάτης» (1670)

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

«Όνειρο Θερινής Νυκτός»

Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα

«Ματωμένος Γάμος»

Αντουάν Ντε Σαιντ- Εξυπερύ

«Ο μικρός πρίγκηπας»

Αντόν Τσέχωφ

«Ένας αριθμός»

Ντάριο Φο

«Ο τυχαίος θάνατος ενός Αναρχικού»

Ευγένιος Ιονέσκο

«Ρινόκερος»

Μπέρτολτ Μπρεχτ

«Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι»

722 Ποιητές - 8.171 Ποιήματα

Επιλογή της εβδομάδας..

Οδυσσέας Ελύτης, «Το Μονόγραμμα»

Θά πενθώ πάντα -- μ’ακούς; -- γιά σένα, μόνος, στόν Παράδεισο Ι Θά γυρίσει αλλού τίς χαρακιές  Τής παλάμης, η Μοίρα, σάν κλειδούχο...

Λεωνίδας Κακάρογλου, «Δανεική ομπρέλα»

Τώρα τους χειμώνες
Βρέχει ελάχιστα
Κι έτσι την ομπρέλα σου
Τη φύλαξα στη ντουλάπα
Και δεν την ανοίγω ποτέ πια
Φοβάμαι πως αν ξεγελαστώ
Και την ανοίξω
Παλιές βροχές που τη μουσκέψανε
Θα με παρασύρουν
Στο ρυάκι
Της απουσίας σου

Ο Λεωνίδας Κακάρογλου γεννήθηκε στα Χανιά το 1952. Σπούδαζε στο ΕΜΠ  και ασχολείται συστηματικά με τη λογοτεχνία και τον κινηματογράφο. Ήταν μέλος του Δ.Σ. της ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΩΝ ΛΕΣΧΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ και της εταιρείας STUDIO ΠΑΡΑΛΛΗΛΟ ΚΥΚΛΩΜΑ. Το 1975, ως μέλος του Πολιτιστικού Γραφείου του Ε.Μ.Π. και στη συνέχεια της Κινηματογραφικής Λέσχης Χανίων του Φιλολογικού Συλλόγου «Χρυσόστομος», οργανώνει προβολές και δημόσιες συζητήσεις. Λίγο αργότερα, ιδρύει τον Κινηματογραφικό Όμιλο Χανίων και οργανώνει προβολές στο φρούριο Φιρκά, στον κινηματογράφο Ολύμπια και στο Ωδείο Χανίων, το οποίο είχε πάνω από 30 χρόνια να χρησιμοποιηθεί ως κινηματογράφος. Διετέλεσε Καλλιτεχνικός Διευθυντής στον Δημοτικό Κινηματογράφο «ΚΗΠΟΣ» για περισσότερα από 20 χρόνια, όπου, μαζί με τις προβολές, οργάνωσε σεμινάρια κινηματογράφου, μουσικές παραστάσεις κ.λπ. Έχει κάνει εκπομπές για τον κινηματογράφο στο ραδιόφωνο. Έχει εκδώσει 8 ποιητικές συλλογές και ένα μυθιστόρημα. Μνήμη σχεδόν πλήρης (2014), Η ζωή και τίποτ' άλλο, Βιβλιοπωλείον της Εστίας (2011), Άδεια εξόδου, Οδός Πανός (2009), Οι μέρες πριν τα χρόνια (2007), Μονάχα ο χρόνος ξέρει (2000), Η συνήθεια των ημερολογίων (1995), Στο λευκό του βυθού, Πλέθρον (1989), Σχεδόν γκρο πλαν (1986), Τοπία κοριτσιών  (1981). Ποιήματα του έχουν περιληφθεί σε λογοτεχνικά περιοδικά και έχουν μελοποιηθεί από Έλληνες συνθέτες.

Αντώνης Σαμαράκης (1919-2003)

«Το άγγελμα της ημέρας»

Μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» κι αν χαμηλά έχεις πέσει. κι αν λύπη τώρα σε τρυγά κι έχεις βαθιά πονέσει.

Κι αν όλα μοιάζουν σκοτεινά κι έρημος έχεις μείνει. μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» -τ' ακούς;- ό,τι  κι αν γίνει

Ο Μικρός Πρίγκιπας: «Αντίο», είπε η αλεπού. «Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: Μόνο με την καρδιά βλέπεις αληθινά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια»

𝓜πάμπης 𝓚υριακίδης