Ένα κορίτσι στο μετρό
διαβάζει ποιήματα.
Ή μήπως δεν είναι καν κορίτσι,
ούτε εκείνα ποιήματα;
Είναι μονάχα η μεσόκοπη γυναίκα
που κρέμεται απ’ τη χειρολαβή
και που αναζητείται, μέρες τώρα, στις ειδήσεις.
Φοράει εκείνο το άχαρο μακρύ
καφέ φουστάνι της φωτογραφίας
κι όχι το τζιν κολάν που θα φορούσε σίγουρα
η κοπέλα απέναντί μου.
Ωστόσο μες στα κουρασμένα μάτια της
μοιάζει να έχει σβήσει
η ίδια σπίθα που αναδεύει
στο βλέμμα της μικρής με το βιβλίο.
Και τα μαλλιά της ξεθωριασμένα, ξέπλεκα,
μπερδεύονται παράξενα
με τα στιλπνά μαύρα κοντά μαλλιά
της νεαρής. Μα ένα κορίτσι που διαβάζει
στο μετρό ποιήματα
δεν γίνεται παρά να έχει
μακριά, ξανθά μαλλιά.
Οι λέξεις απ’ τους στίχους
χοροπηδάνε με το τράνταγμα του τρένου
και βομβαρδίζουν ανελέητα τη σκέψη μου.
Τινάζομαι. Στάση Άλιμος.
Πρέπει να κατέβω.
διαβάζει ποιήματα.
Ή μήπως δεν είναι καν κορίτσι,
ούτε εκείνα ποιήματα;
Είναι μονάχα η μεσόκοπη γυναίκα
που κρέμεται απ’ τη χειρολαβή
και που αναζητείται, μέρες τώρα, στις ειδήσεις.
Φοράει εκείνο το άχαρο μακρύ
καφέ φουστάνι της φωτογραφίας
κι όχι το τζιν κολάν που θα φορούσε σίγουρα
η κοπέλα απέναντί μου.
Ωστόσο μες στα κουρασμένα μάτια της
μοιάζει να έχει σβήσει
η ίδια σπίθα που αναδεύει
στο βλέμμα της μικρής με το βιβλίο.
Και τα μαλλιά της ξεθωριασμένα, ξέπλεκα,
μπερδεύονται παράξενα
με τα στιλπνά μαύρα κοντά μαλλιά
της νεαρής. Μα ένα κορίτσι που διαβάζει
στο μετρό ποιήματα
δεν γίνεται παρά να έχει
μακριά, ξανθά μαλλιά.
Οι λέξεις απ’ τους στίχους
χοροπηδάνε με το τράνταγμα του τρένου
και βομβαρδίζουν ανελέητα τη σκέψη μου.
Τινάζομαι. Στάση Άλιμος.
Πρέπει να κατέβω.
Η Αγγελική Σιδηρά-Παπακώστα γεννήθηκε στην Αθήνα το 1938. Έχει εργασθεί στην Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος και στο Υπουργείο Εξωτερικών. Είναι εθελόντρια κοινωνικής πρόνοιας στον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό. Ποιήματά της έχουν μεταφρασθεί στα γαλλικά, ισπανικά, ιταλικά, γερμανικά, αγγλικά, τουρκικά, έχουν συμπεριληφθεί σε γνωστές ανθολογίες και δημοσιευθεί σ’ εφημερίδες και λογοτεχνικά περιοδικά. Είναι μέλος της εταιρείας συγγραφέων και ιδρυτικό μέλος του κύκλου ποιητών. Κριτικές για το έργο της έχουν δημοσιευθεί σε εφημερίδες και λογοτεχνικά περιοδικά. Τον Απρίλιο του 2010 εκπροσώπησε την Ελλάδα στο διεθνές φεστιβάλ ποίησης που έγινε στην Κωνσταντινούπολη, πολιτιστική πρωτεύουσα του 2010 και τον Σεπτέμβριο του 2015 στο Τολέδο, στο φεστιβάλ ποίησης Voix Vives τον Ιούλιο του 2016 στην Σετ Γαλλίας και τον Ιούνιο του 2019 στην Γένοβα στο ίδιο Φεστιβάλ. Έχει δημοσιεύσει 12 ποιητικές συλλογές. Έχει μεταφράσει ποιήματα της Αμερικανίδας ποιήτριας Έμιλι Ντίκινσον και έχει συμμετάσχει στην έκδοση της μαρτυρίας «Αίσθηση γυναίκας» με άλλες 5 συγγραφείς. Η ποιητική συλλογή της "Silver Alert" (Κέδρος, 2016), που αναφέρεται στην ανάγκη εγρήγορσης ("alert") για το αίνιγμα της απώλειας και τα δεινά της τρίτης ηλικίας, όπως η άνοια, τιμήθηκε με Κρατικό Βραβείο Βιβλίου που Προάγει τον Διάλογο σε Ευαίσθητα Κοινωνικά Θέματα.