Γιώργος Μαρκόπουλος, «Αέναη εναλλαγή Ι»

Ω αέναη εναλλαγή των μηνών μέσα στο χρόνο

Ίσκιος το μαβί μας τύλιγε στους δρόμους το Μάρτη
ενώ λαούτο έπαιζε ο μικρός καθολικός στις γωνίες το Πάσχα
και τα μάτια του ήσαν πιο κόκκινα
και από τη θρησκεία, τα μάτια του ήσαν.

Οστά στο νεκροταφείο που τα ‘βγαλε η πλημμύρ

κι ο ανθοπώλης «τον νεκρό δεν γνωρίζω,
πλην όμως σέβομαι το πένθος»,
στον περίβολο συνέχιζε τον Απρίλη μονάχος να λέει.

«Ένα χρώμα έχετε στο δέρμα
πουη πάνω του σκοντάφτει το βράδυ ω γέροι,
και στο πρόσωπο ένα τέλος πολέμου
φωνούλες ακούγονται στα στήθια σας
παιδιών ονείρων πνιγμένων
και στο σύθαμπο του ορίζοντα πέρα μακριά
νοσταλγικές φέγγουν αχνά
φωτογραφίες μέσα στα μάτια σας, παλαιών νεονύμφων»,
έπαιζε το ξεχαμε΄νο, το Μάη, στο πιάνο κοριτσάκι
ενώ μυτερά της νεαρής τσιγγάνας τα στήθη
σαν τσαντίρια υψώνονταν τον Ιούλιο
και στα χείλη του αιδοίου της ένα λαϊκό,
χορεύοντας, στηνότανε πανηγύρι.

Οράματα αιωρούμενα τον Αύγουστο στον αέρα,
είτε «πενήντα χρόνια γιατί είμαι μόνος πίνω,
και γυρίζω τα βράδια στα μπαρ και βγαίνω απ’ τις ταβέρνες
και τραγουδάω σε όσες μου φαίνεται πως μ’ αγαπούν κοπέλες,
και φέγγε μου για τούτο, συκώτι, σε παρακαλώ,
στον ουρανό το μαύρο φέγγε μου,
της πυρκαγιάς μου εσύ γαλακτερό,
της πυρκαγιάς μου εσύ γαλακτερό φεγγάρι»
έψαλλε στο δρόμο ο τρελός, το Νοέμβρη, ο πότης.

Ω αέναη εναλλαγή των μηνών μέσα στο χρόνο.

Καράβια μές στην ομίχλη το φθινόπωρο πνιγμένα,
άχυρο κίτρινο καλοκαιριού βλέμμα,
ακινησία σκιερή Απριλίου
και γυάλινη, γυάλινη θλίψη Μαϊου
που μόνο εγώ λιαζόμουν στου κήπου τη μάντρα το απόγευμα,
μόνο εγώ και τα φίδια.
~
από τη συλλογή Κρυφός κυνηγός, εκδ. Κέδρος, 2010
πηγή

Ο Γιώργος Μαρκόπουλος γεννήθηκε στη Μεσσήνη το 1951, αλλά από το 1965 ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Σπούδασε οικονομικά και στατιστική. Είναι ένας από τους πρώτους ποιητές της λεγόμενης "ποιητικής Γενιάς του '70". Παράλληλα με την ποίηση γράφει λογοτεχνικές κριτικές και άλλα κείμενα σε περιοδικά και εφημερίδες. Στα γράμματα εμφανίστηκε το 1968 με την ποιητική συλλογή «Έβδομη συμφωνία». Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων από το 1982, ενώ κατά το διάστημα 1984-1986 υπηρέτησε και ως μέλος του Διοικητικού της Συμβουλίου. Έχει κυκλοφορήσει επτά ποιητικές συλλογές, μία με πεζά, δύο τόμους με κείμενά του για το έργο άλλων ποιητών, δύο μονογραφίες (για το ποδόσφαιρο στην ελληνική ποίηση και για το έργο του Τάσου Λειβαδίτη), ενώ έχει επιμεληθεί βιβλία γύρω από την ποίηση.
Τίτλοι βιβλίων: Έβδομη Συμφωνία, 1968. Οκτώ συν ένα εύκολα κομμάτια και η κλεφτουριά του κάτω κόσμου, 1973, εκδόσεις Κούρος. Η θλίψις του προαστίου, 1976, εκδόσεις Κέδρος. Οι πυροτεχνουργοί, 1979, εκδόσεις Εγνατία/Τραμ. Ποιήματα 1968-1976, συγκεντρωτική έκδοση, 1980. Η ιστορία του ξένου και της λυπημένης, 1987, εκδόσεις Υάκινθος. Ποιήματα 1969-1987, συγκεντρωτική έκδοση 1992. Η φοβερή πατρίδα μου, 1994. Μη σκεπάζεις το ποτάμι, 1998, εκδόσεις Κέδρος. Κρυφός Κυνηγός, 2010, εκδόσεις Κέδρος.