Μολιέρος (Molière)

«Ο κατά φαντασίαν ασθενής» (1673)

Μολιέρος (Molière)

«Ο Ταρτούφος» (1664)

Μολιέρος (Molière)

«Ο αρχοντοχωριάτης» (1670)

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

«Όνειρο Θερινής Νυκτός»

Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα

«Ματωμένος Γάμος»

Αντουάν Ντε Σαιντ- Εξυπερύ

«Ο μικρός πρίγκηπας»

Αντόν Τσέχωφ

«Ένας αριθμός»

Ντάριο Φο

«Ο τυχαίος θάνατος ενός Αναρχικού»

Ευγένιος Ιονέσκο

«Ρινόκερος»

Μπέρτολτ Μπρεχτ

«Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι»

722 Ποιητές - 8.171 Ποιήματα

Επιλογή της εβδομάδας..

Οδυσσέας Ελύτης, «Το Μονόγραμμα»

Θά πενθώ πάντα -- μ’ακούς; -- γιά σένα, μόνος, στόν Παράδεισο Ι Θά γυρίσει αλλού τίς χαρακιές  Τής παλάμης, η Μοίρα, σάν κλειδούχο...

Βερονίκη Δαλακούρα, «Η χορωδία των ζώων»

Ξύπνησα νύχτα. Ο αχός από το απορριμματοφόρο αν και ξηρός
οξείδωσε την ακοή μπέρδεψε ακόμη πιο πολύ τα όνειρα,
όμως σε κείνο ακριβώς το μέρος του σπιτιού δεν ξύπνησε κανείς.
Η αύρα είχε κατακτηθεί με τρόπο μοναδικό και η τεχνολογία της μνήμης
αντιμετώπιζε με εξαιρετική επιείκεια το κόλπο των χοίρων.
Γύψινα αγάλματα σκοτείνιασαν την έκφραση του ρύγχους.
Ματωμένες προβιές, οπλές λασπωμένες, πολύχρωμα οπίσθια.
Απ’ τον σωρό των σκουπιδιών βγήκες εσύ ανατέλλοντας
με τη διττή σου υπόσταση, με ό,τι εντέλει προσδίδει ουσία
στο ψάξιμο του ανθρώπου. Μελωδίες ακούστηκαν από παντού.
Σωροί, σωρός από χώμα αλλά κατάξερη γη. Άκαρπη η αναζήτηση.
Φωνές, κραυγούλες χαρούμενες –τι τραγουδάκια-
συγχρωτισμός των βελασμάτων με τα μουγκρητά.
Φοβερό της αυγής ναυάγιο.
 
Η Βερονίκη Δαλακούρα γεννήθηκε στην Αθήνα το 1952. Σπούδασε Νομικά στην Αθήνα και Ανθρωπογεωγραφία στο Paul Valery, Montpellier (Γαλλία). Δίδαξε Ανθρωπογεωγραφία στο Πανεπιστήμιο της Κομοτηνής. Από το 1996, είναι καθηγήτρια στη Μέση Εκπαίδευση. Έχει μεταφράσει Γάλλους, Ισπανούς και Άγγλους συγγραφείς και ποιητές. Ποίηση: Η παρακμή του έρωτα (1976), Ο ύπνος (1982, 1995), Μέρες ηδονής (1991), 26 Ποιήματα (2004) κ.α. Πεζογραφία: Το παιχνίδι του τέλους, (διηγήματα, 1988),  Ο πίνακας του Χόντλερ, (διηγήματα, 2001). Μεταφράσεις: Απολιναίρ, Ποιήματα (1982), Α. Σ. Εξυπερύ, Ο Μικρός Πρίγκηπας (1982), Α. Ρεμπώ, Τα Γράμματα -΄Ενα ανέκδοτο κείμενο (1984), Σαρλ Μπωντλαίρ, Φανφαρλό (1996) κ.α.

Αντώνης Σαμαράκης (1919-2003)

«Το άγγελμα της ημέρας»

Μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» κι αν χαμηλά έχεις πέσει. κι αν λύπη τώρα σε τρυγά κι έχεις βαθιά πονέσει.

Κι αν όλα μοιάζουν σκοτεινά κι έρημος έχεις μείνει. μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» -τ' ακούς;- ό,τι  κι αν γίνει

Ο Μικρός Πρίγκιπας: «Αντίο», είπε η αλεπού. «Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: Μόνο με την καρδιά βλέπεις αληθινά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια»

𝓜πάμπης 𝓚υριακίδης