Και μου ’πε τ’ άλογο «κατεβαίνουμε; είναι
ένας κήπος βαθύς
με πικρά φιλόξενα δέντρα» και μέσα
στο μαύρο νυσταγμένο φως
τα δέντρα χαιρέτησαν και
«είσαστε από χρόνια εδώ;» τα ρώτησα κι αυτά
«είμαστε από τότε που ο άγγελος
γλίστρησε και χυθήκαμε απ’ το τάση του»
και τα δέντρα στέναξαν κι απ’ το μαύρο
νερό
πετάχτηκ’ ένα στρουμπουλό
φεγγαρόπουλο
που ’χε χορτάσει μάγια κ’ ύπνο και
την παρουσία του αντηχώντας
μια στέρνα μπρος μου άδεια και στεγνή φωνάζει
«κάρφωσέ το
να πιούνε οι μικρές μου παπαρούνες πρι-
όνισέ το
να φάνε τα μαρμάρινα άλογά μου» και
ένα πυρρό πουλί χυμώντας -σαφτ- τρυπά
το φεγγαρόπουλο (τα δέντρα
ανατρίχιασαν σάμπως ένα
κοντάρι να τα κάρφωσε στη ρίζα τους) κι εγώ
μόλις που πρόλαβα να ιδώ τη
γαλάζια πολιτεία των φεγγαριών και
θυμήθηκα
τη σπηλιά στο βουνό όταν έρχονταν
ν’ αράξει το καράβι των
φεγγαριανών
-διαμάντι, ασήμι- και που οι ναύτες του
γελούσαν στανικά για να φωτίσουν
τη γέφυρα· κι άξαφνα
σώπασ’ ο ψίθυρος των δέντρων, ένας άγγελος
έφτασε
κι έβγαλε το πυρρό πουλί απ’ το στήθος του
και το φύτεψε κ’ είπε «εδώ
να μείνεις
να μαραίνεσαι και ν’ ανθίζεις ώσπου να
λησμονήσεις».
ένας κήπος βαθύς
με πικρά φιλόξενα δέντρα» και μέσα
στο μαύρο νυσταγμένο φως
τα δέντρα χαιρέτησαν και
«είσαστε από χρόνια εδώ;» τα ρώτησα κι αυτά
«είμαστε από τότε που ο άγγελος
γλίστρησε και χυθήκαμε απ’ το τάση του»
και τα δέντρα στέναξαν κι απ’ το μαύρο
νερό
πετάχτηκ’ ένα στρουμπουλό
φεγγαρόπουλο
που ’χε χορτάσει μάγια κ’ ύπνο και
την παρουσία του αντηχώντας
μια στέρνα μπρος μου άδεια και στεγνή φωνάζει
«κάρφωσέ το
να πιούνε οι μικρές μου παπαρούνες πρι-
όνισέ το
να φάνε τα μαρμάρινα άλογά μου» και
ένα πυρρό πουλί χυμώντας -σαφτ- τρυπά
το φεγγαρόπουλο (τα δέντρα
ανατρίχιασαν σάμπως ένα
κοντάρι να τα κάρφωσε στη ρίζα τους) κι εγώ
μόλις που πρόλαβα να ιδώ τη
γαλάζια πολιτεία των φεγγαριών και
θυμήθηκα
τη σπηλιά στο βουνό όταν έρχονταν
ν’ αράξει το καράβι των
φεγγαριανών
-διαμάντι, ασήμι- και που οι ναύτες του
γελούσαν στανικά για να φωτίσουν
τη γέφυρα· κι άξαφνα
σώπασ’ ο ψίθυρος των δέντρων, ένας άγγελος
έφτασε
κι έβγαλε το πυρρό πουλί απ’ το στήθος του
και το φύτεψε κ’ είπε «εδώ
να μείνεις
να μαραίνεσαι και ν’ ανθίζεις ώσπου να
λησμονήσεις».
~
από το βιβλίο Οι μεταμορφώσεις του Μηδενός, εκδόσεις ΑΧ, 2009
από το βιβλίο Οι μεταμορφώσεις του Μηδενός, εκδόσεις ΑΧ, 2009
ποιητική συλλογή Μανθρασπέντα
πηγή η ιστοσελίδα του ποιητή
πηγή η ιστοσελίδα του ποιητή
Γεννήθηκε το 1949 στη Ραΐνα, κοιλάδα της Αιτωλίας. Αφού έζησε για 32 χρόνια στη Θεσσαλονίκη, επέστρεψεν εσχάτως στον τόπο καταγωγής του. Μοιράζεται πια τον χρόνο του ανάμεσα στην Ραΐνα Αγρινίου και στο Πελασγικόν Λευκάδος. Έχει σπουδάσει Νομικά στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, όπου επίσης, παρακολούθησε μαθήματα Φιλοσοφίας, Αρχαιολογίας και Αστρονομίας. Έχει συνεργαστεί μ’ ελληνικές και ξένες εφημερίδες όπως "Μακεδονία", "Το Βήμα", "ΤΑ ΝΕΑ" , "Ελευθεροτυπία", "Αθηναϊκή", "Αραμπάς", «Πολιτεία», "Eλ Σάρκ ελ Αουσάντ", "Ilsole 24 ore", "Lejournaldespoetes", κ.α. Επίσης, έχει συνεργαστεί με όλα σχεδόν τα ελληνικά λογοτεχνικά περιοδικά και αρκετά ξένα όπως "ΤΕΜΕΝ0S", "ΡΑCΙFICQUARTERLΥ", "FΟΟΤ ΡRΙΝΤ", "ΑΕGΕΑΝ RΕVIEW, "ΝΟΣΤΡΑΓΙΑ ΛΙΤΕΡΑΤΟΥΡΑ", "ΗΟRΑ DΕ ΡΟΕSΙΑ", "ΙΜΠΝΤΑ", "SΑΡRΙΡΗΑGΕ", "ΟΡΦΕΥΣ" της Σόφιας, "ΛΕΤΕΡΑΤΟΥΡΑ" (LettreInternationaleτης Σόφιας), "ΒΕΝΕΕΝ", "ECRITURE", "JournalofLiterature & Aesthetics", κ.α. Έχει εργαστεί για δυο χρόνια στο Κρατικό Ραδιόφωνο Θεσσαλονίκης, κάνοντας την εκπομπή "Ελληνική και παγκόσμια ποίηση" αφενός και αφετέρου την εκπομπή "Κατά βάθος το θέμα είναι ένα". Επίσης, έχει κάνει μαθήματα (παρουσιάζοντας το ποιητικό και εικαστικό έργο του) κι ακόμα ομιλίες (Ρεμπώ, Σεφέρη, Ρίτσο, Ελύτη, Καβάφη), σε διάφορα Γυμνάσια και Λύκεια, στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, σε πνευματικά κέντρα και γκαλερί της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης και της περιφέρειας. Έργα: Μανθρασπέντα (ποιήματα, 1977), Μυστικοί της Ανατολής (μεταφράσεις Σούφι, Ινδουιστών, Ταό και Ζεν ποιητών, 1980). Αρχαία Έδδα (μετάφραση της Αρχαία Ισλανδικής Έδδας, 1983). Ο Καθρέφτης του Πρωτέα (ποιήματα, 1986), Αθανάτου Μνήμης Σημεία (ποιητικά φιλοσοφικά κείμενα για τον Οιδίποδα, το Μαντείο των Δελφών κι όχι μόνο, 1987). Ποιήματα Κεντήματα στο Δέρμα του Διαβόλου, (1988), Ναός του Κόσμου (Ποιήματα,1996), ΠΥΡ ΑΕΙΖΩΟΝ (δοκιμαντέρ του Χρήστου Αρώνη, έχοντας ως πρωταγωνιστές τον ίδιο τον ποιητή και την Αριάδνη (κόρη του ποιητή), 1997. Ο Κήπος της Ποίησης (4.000 χρόνια ξένης ποίησης, 2001), Αρχέτυπα, (συνθέσεις από φωτογραφίες, ζωγραφιές και χειρόγραφη ποίηση, 2001), ΑΛΕΚΤΩΡ Ο ΕΡΑΣΜΙΟΣ, (Ερωτικά ποιήματα του Γιάννη Υφαντή κι ερωτικές ζωγραφιές (χαλκογραφίες) του Γιώργου Σταθόπουλου, 2002). Το Ιδεόγραμμα του Φιδιού (φιλοσοφικά δοκίμια, συνεντεύξεις, θρύλοι και η ερμηνεία τους, όνειρα και η ερμηνεία τους, πραγματικά περιστατικά, κείμενα για τη γλώσσα, ομιλίες, συνομιλίες, συνεντεύξεις, άρθρα, μηνύματα στο κινητό, 2003), Έρως ανίκατε μάχαν (Ερωτικά ποιήματα, 2004), Μάσκες του Τίποτε (Ποιήματα, 2005, πήλινο βιβλίο στα ελληνικά και στα γαλλικά, κατασκευασμένο από την γλύπτρια Marie-JoseArmando). Οι μεταμορφώσεις του Μηδενός (όλες οι ποιητικές συλλογές του Γ.Υ. σ’ έναν τόμο, εκτός αγοράς, εκδόσεις ΑΧ, 2009). Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΥΦΑΝΤΗΣ διαβάζει ΥΦΑΝΤΗ, (cd διάρκειας 73 λεπτών, LYRA, 2009). Στις αμμουδιές του Ομήρου (3.000 χρόνια ελληνικής ποίησης), προς έκδοσιν. Κάτω απ’ το εικόνισμα των άστρων (Μάσκες του Τίποτε), Ίκαρος 2013. Ποιήματά του μεταφράστηκαν κυρίως στα Ιταλικά, στα Βουλγαρικά, στα Αγγλικά, στα Γαλλικά, στα Αραβικά, στα Φινλανδικά, όπως επίσης στα Σουηδικά, στα Ρωσικά, στα Ισπανικά, στα Σκοπιανοβουλγάρικα, στα Κινέζικα, στα Σερβικά, στα Κουρδικά, στα Εβραϊκά, στα Γερμανικά και στα Περσικά. Ποιήματά του μελοποίησε ο Άγγλος μουσικός IvanMoody. Ο ίδιος μελοποίησε ποιήματά του, ένα ποίημα του Σόλωνα, καθώς και ποιήματα Σούφι, Ινδών και Ζεν ποιητών.