(1).jpg)
.png)
Αν μ’ έπαιρνες στην αγκαλιά σου
και μου ψιθύριζες λόγια αγάπης,
αν με κρατούσες εκεί, στην αγκαλιά σου
με τις ώρες
κι ένιωθα εγώ η κατατρεγμένη
πως είχα βρει το καταφύγιο που ζητούσα,
αν ένιωθα πως μ’ αγαπούσες
με μια αγάπη στέρεη κι αιώνια,
θα ξεγλιστρούσα απαλά
και θα’ φευγα
ζητώντας σου συγγνώμη.
Γιατί, καλέ μου,
δεν προορίστηκαν οι αγάπες
για τις ψυχές
που μαύρες εγεννήθηκαν
και μέσα στα σκοτάδια μόνο ανθίζουν.
και μου ψιθύριζες λόγια αγάπης,
αν με κρατούσες εκεί, στην αγκαλιά σου
με τις ώρες
κι ένιωθα εγώ η κατατρεγμένη
πως είχα βρει το καταφύγιο που ζητούσα,
αν ένιωθα πως μ’ αγαπούσες
με μια αγάπη στέρεη κι αιώνια,
θα ξεγλιστρούσα απαλά
και θα’ φευγα
ζητώντας σου συγγνώμη.
Γιατί, καλέ μου,
δεν προορίστηκαν οι αγάπες
για τις ψυχές
που μαύρες εγεννήθηκαν
και μέσα στα σκοτάδια μόνο ανθίζουν.
~
Βιογραφικό από την ιστοσελίδα της. Γεννήθηκα στα Χανιά κι έμεινα εκεί ως τα δεκαέξι μου χρόνια. Κατά τύχη γεννήθηκα εκεί, δεν είμαι Χανιώτισσα. Γι αυτό φεύγοντας από αυτή την πόλη, δεν άφησα πίσω μου τίποτα. Πήρα μαζί μου τις αναμνήσεις μου και ήρθα στην Αθήνα. Έγινα δημότης Αθηναίων και νιώθω Αθηναία – ό,τι κι αν σημαίνει αυτό. Πήρα ένα πτυχίο αρχαιολογίας από το Πανεπιστήμιο που μου χρησίμευσε για να κάνω τη φιλόλογο στη μέση εκπαίδευση. Μου αρέσουν πολλά πράγματα. Οι τέχνες γενικώς και οι επιστήμες. Τα τελευταία χρόνια λιγότερο οι τέχνες και περισσότερο οι επιστήμες. Ιστορίες έγραφα από πάντα, τις οποίες φύλαγα στο συρτάρι μου και αρνιόμουν να τις δημοσιεύσω. Πίστευα ότι κανείς εκτός από μένα δεν θα είχε την περιέργεια να τις διαβάσει. Εκ των υστέρων κατάλαβα ότι μάλλον είχα κάνει λάθος.
