Αλεξάντερ Σεργκέγεβιτς Πούσκιν (Aleksandr Pushkin), «Ένα λουλούδι»

Ένα λουλούδι πο ‘χει μαραθεί και ξεθυμάνει
βλέπω μες στο βιβλίο αφημένο.
Ένα παράξενο αίσθημα, θλιμμένο
ως μέσα νιώθω την ψυχή να πιάνει.

Πού ν’ άνθιζε; Και πότε; Ποια άνοιξη, πόσο μακρινή;
Και ν’ άνθισε πολύ; Το ‘κοψαν ποιοι;
Κανένα γνώριμο ή ξένο χέρι;
Κι εδώ το βάλανε γιατί; Ποιος ξέρει.

Συνάντηση θυμίζει τρυφερή

ή τον μοιραίο χωρισμό;

Σε κάμπου σιγαλιά μοναχική

μια βόλτα ή σε δάσος σκιερό;

Να ζει τάχα εκείνος; Μην εκείνη;

Τώρα πού να ‘ναι; Με τις απορίες μένω.

Ή μήπως έχουνε κι οι δυο τους γίνει

σαν το λουλούδι τούτο ‘δω το ξεχασμένο.

~

Μετάφραση: Μήτσος Αλεξανδρόπουλος

πηγή