Αν παραλληλίζαμε
τον θεσμό του γάμου με τον δημόσιο τομέα
ή, αποδεχόμενοι τον κοινωνικό αποκλεισμό
ευπαθών ομάδων εγκλωβισμένων σε δομές
κοπιώδους επανένταξής τους σε μιαν ομαλότητα,
συμφωνούσαμε εν μέρει ότι οι ποιητές
είναι στυγνοί εκμεταλλευτές του παραλόγου,
έχεις μήπως σκεφτεί να δοκιμάσεις
την ιδιωτική μου πρωτοβουλία;
τον θεσμό του γάμου με τον δημόσιο τομέα
ή, αποδεχόμενοι τον κοινωνικό αποκλεισμό
ευπαθών ομάδων εγκλωβισμένων σε δομές
κοπιώδους επανένταξής τους σε μιαν ομαλότητα,
συμφωνούσαμε εν μέρει ότι οι ποιητές
είναι στυγνοί εκμεταλλευτές του παραλόγου,
έχεις μήπως σκεφτεί να δοκιμάσεις
την ιδιωτική μου πρωτοβουλία;
~
Ο Δημήτρης Γ. Παπαστεργίου γεννήθηκε το 1968 στη Βέροια όπου και ζει. Έχει δημοσιεύσει τις ποιητικές συλλογές: «Η τράπουλα του καλοκαιριού» (εκδ. Ars Poetica, 2012), «Furor Scribendi» (εκδ. Ars Poetica, 2013), «Ο άστεγος της οδού Χαμογέλων» (εκδ. Σαιξπηρικόν, 2015), «Έλαβον» (εκδ. Σαιξπηρικόν, 2017), «Τα μεροκάματα ενός έρωτα» (Εκδόσεις Εντευκτηρίου, 2019) και «Της μιας ανάσας ποιήματα» (εκδ. Κουκκίδα, 2021), «Όλα στο μαύρο» (εκδ. Ρώμη, 2022) ενώ συμμετέχει στα συλλογικά έργα «Ποιητικός Πυρήνας - Ανθολογία» (εκδ. Ενδυμίων, 2012) και «Ποιητικός και Πεζός Λόγος των Μελών της Εταιρίας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης (1980-2015)» (εκδ. Ρώμη, 2016).