Δημήτρης Αθανασέλος, «Ανύψωση»

Ψάχνω να βρω
την ανατομία του παρελθόντος·
τα μέλη σε απόσχιση.
Οι χάρτες κρύφτηκαν επιμελώς
κι ο θάνατος
δεν έσφυζε ποτέ άλλοτε
από τόση ζωή.

Μνήμη.

Ως πότε θα κρατήσει
τούτη η εξόρυξη θανάτου;

Δεν υπάρχει χρόνος.

Ζωοποιώ το πένθος
το άλγος αυτό της ηδονικής νοσταλγίας.
Φιλώ τη λάσπη
μαζεύω τον Ήλιο από το χώμα
και τον βάζω στη θέση του.
Στην ανύψωση αυτή
άσπιλο γεννήθηκε το ηλιοτρόπιο.

~
από τη συλλογή Ανάβαση, εκδ. Πνοή, 2019
πηγή

Ο Δημήτρης Αθανασέλος γεννήθηκε στη Λάρισα. Τα τελευταία χρόνια ασχολείται συστηματικά με τη συγγραφή ποιημάτων, αφηγημάτων και δοκιμίων. Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί σε έντυπα και ηλεκτρονικά περιοδικά (Apodyoptes, Fractal, Βακχικόν, Στρόβιλος, Διάστιχο, Νόημα). Έχει συμμετάσχει στο ανθολόγιο της Υπερρεαλιστικής Ομάδας Θεσσαλονίκης με τίτλο "Φωτοσκιάσεις", καθώς και στο λογοτεχνικό δελτίο της. Το ποίημα "Σθένος" συμπεριλήφθηκε στη δίγλωσση ποιητική ανθολογία του ιδρύματος Ρόζα Λούξεμπουργκ "Ξύπνησα σε μια χώρα/I woke up in a country".  Τίτλοι βιβλίων: Ανάβαση (Πνοή, 2019).