Ο Μικρός Πρίγκιπας: «Αντίο», είπε η αλεπού. «Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: Μόνο με την καρδιά βλέπεις αληθινά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια»

Μολιέρος (Molière)

«Ο Ταρτούφος» (1664)

Μολιέρος (Molière)

«Ο κατά φαντασίαν ασθενής» (1673)

Μολιέρος (Molière)

«Ο αρχοντοχωριάτης» (1670)

Μολιέρος (Molière)

«Ντον Ζουάν» (1665)

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

«Όνειρο Θερινής Νυκτός»

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

«Ρωμαίος και Ιουλιέτα»

Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα

«Ματωμένος Γάμος»

Αντουάν Ντε Σαιντ- Εξυπερύ

«Ο μικρός πρίγκηπας»

Αντόν Τσέχωφ

«Ένας αριθμός»

Ντάριο Φο

«Ο τυχαίος θάνατος ενός Αναρχικού»

Ευγένιος Ιονέσκο

«Ρινόκερος»

Έντγκαρ Άλαν Πόε

«Ιστορίες αλλόκοτες»

Μπέρτολτ Μπρεχτ

«Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι»

721 Ποιητές - 8.160 Ποιήματα

Επιλογή της εβδομάδας..

Οδυσσέας Ελύτης, «Το Μονόγραμμα»

Θά πενθώ πάντα -- μ’ακούς; -- γιά σένα, μόνος, στόν Παράδεισο Ι Θά γυρίσει αλλού τίς χαρακιές  Τής παλάμης, η Μοίρα, σάν κλειδούχο...

Ιφιγένεια Ντούμη, «Το φλιτζανι»

 Όταν σου λένε τον καφέ,
σου ζητούν προς το τέλος
να πιέσεις με τον μέσο
το κέντρο του φλιτζανιού.

«Να ψήσω καφέ;» είπες
κι έκατσα στον κήπο και περίμενα.
Η μυρωδιά του γκαζιού με ζάλισε.
Είδα τότε τα παιδιά μας
να τρέχουν στο γρασίδι.
Σε λίγο εμφανίστηκες με τα φλιτζάνια
κι αφού ήπιαμε αισθάνθηκα
τη φούστα μου να θροΐζει
πάνω απ’ το χέρι σου.
Το μεσαίο σου δάχτυλο άρχισε
ν’ αναρριχάται να εισχωρεί να με κατακλύζει
καθώς τα δυο αγόρια έπαιζαν μ’ ένα σαλιγκάρι
που σκόρπιζε γλίτσα στις πλάκες.
Δεν με φίλησες μόνο γελούσες
βλέποντας τα μάτια μου να γυαλίζουν.
Μαμά μαμά μαμά μαμά η κραυγή που
με ακολούθησε στην κορύφωση
καθώς η ρόγα του δαχτύλου σου
χτυπούσε ρυθμικά το τύμπανο
της καύλας μου.

«Δεν βλέπω παιδιά, κορίτσι μου» είπε η μάντισσα.

Η Ιφιγένεια Ντούμη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1982. Σπούδασε Αγγλική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (1999-2003), λογοτεχνική μετάφραση από τα Ισπανικά στο Ευρωπαϊκό Κέντρο Μετάφρασης Λογοτεχνίας (Ε.ΚΕ.ΜΕ.Λ), και υποκριτική στη δραματική σχολή «Αρχή» της Νέλλης Καρρά. Εργάζεται ως μεταφράστρια. Τίτλοι βιβλίων: Love me tender (Σαιξπηρικόν, 2018)

Αντώνης Σαμαράκης (1919-2003)

«Το άγγελμα της ημέρας»

Μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» κι αν χαμηλά έχεις πέσει. κι αν λύπη τώρα σε τρυγά κι έχεις βαθιά πονέσει.

Κι αν όλα μοιάζουν σκοτεινά κι έρημος έχεις μείνει. μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» -τ' ακούς;- ό,τι  κι αν γίνει

 
 
𝓜πάμπης 𝓚υριακίδης