Χάινριχ Χάινε (Heinrich Heine), «Παίρναν όλοι το τσάι τους παρέα..»

Παίρναν όλοι το τσάι τους παρέα

και περί Έρωτος λέγαν πολλά,

δεσποσύνες με αμφίεση ωραία,

καβαλλιέροι με ήθη λεπτά.

'Ενας Έρως υπάρχει : ο αγνός,

ο βαρώνος με ύφος δηλώνει.

Και ( με στόνο κρυφό... ) η βαρώνη

του πετάει σκωπτικά : Ασφαλώς !

Α, η Πείρα, λέει ο δούξ, συμβουλεύει

η συνεύρεσις να 'ναι πραεία,

διότι βλάπτει ειδαλλιώς την υγεία !

Κι η μαμζέλ –που απορεί– : Μα αληθεύει ;

Αχ, μια φλόγα μονάχα είναι ο Έρως !

τότε η πρέσβειρα κάνει αιφνιδίως.

Εκτός βέβαια κι είσαι πια γέρος,

παραδίπλα καγχάζει ο συμβίος.

Στο τραπέζι είχε ακόμη μια θέση,

μα, γλυκιά μου, δεν ήσουν εκεί.

Με τί πάθος, τί πόθο, τί ζέση

θα μιλούσες, καρδιά μου, κι εσύ.

πηγή